بازگشت

شيوع گراني، گرسنگي، فقر و کساد تجارت


مردي از پيامبر (ص) پرسيد: اي رسول خدا (ص)! قيامت چه وقت بر پا خواهد شد؟ فرمود: «کسي که مورد سؤال قرار گرفته (خود پيامبر) از سؤال کننده (آن مرد) در اين زمينه آگاه تر نيست، ولي قيامت داراي نشانه هايي است: يکي از آنها تقارب بازارهاست». پرسيد: تقارب بازارها چيست؟ فرمود: «کساد بازارها و تجارت و بارش باران بدون آن که گياهان و محصولاتي برويد». [1] .

اميرمؤمنان (ع) به ابن عباس فرمود: «تجارت و معاملات زياد مي شود، ولي بهره اي اندک نصيب مردم مي گردد و پس از آن قحطي سختي رخ مي دهد». [2] .

محمد بن مسلم مي گويد: از امام صادق (ع) شنيدم که فرمود: «پيش از ظهور حضرت قائم (عج) از سوي خداوند براي مؤمنان نشانه هايي است». گفتم: خدا مرا فداي تو گرداند؛ آن نشانه ها کدام است؟ فرمود: «آنها همان گفته خداوند است که فرمود: «(ولنبلونّکم بشي ء من الخوف و الجوع و نقص من الأموال و الأنفس و الثمرات و بشّر الصابرين؛ [3] و شما (مؤمنان) را (پيش از ظهور قائم (عج)) به چيزي از ترس و گرسنگي و کمي دارايي ها و جان ها و ميوه ها مي آزماييم؛ پس صابران را مژده ده)» آن گاه فرمود: «خداوند مؤمنان را به سبب ترس از پادشاهان بني فلان در دوران پاياني حکومت شان مي آزمايد و مراد از گرسنگي، گراني قيمت هاست و منظور از کمي دارايي ها، کساد تجارت و کمبود درآمد است و مقصود از نقصان جان ها، مرگ هاي فراوان و سريع و پي در پي است و مراد از کمبود ميوه ها، کمبود عايدات و محصولات کشاورزي است. پس صابران را بشارت باد به تعجيل ظهور قائم (عج) در آن هنگام». [4] .

و به نقل از اعلام الوري، قلّة المعاملات به معناي کساد بازار و کمي داد و ستد است. [5] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «... در آن هنگام که سفياني خروج مي کند، مواد غذايي کم شده، قطحي به مردم مي آورد و باران کم مي بارد». [6] .

ابن مسعود مي گويد: هنگامي که تجارت ها از بين برود و راه ها ويران گردد، مهدي (عج) ظهور مي کند. [7] .

شايد وضعيت بد بازار در آن زمان، معلول ويراني مراکز توليد و صنعت، کم شدن نيروي انساني، کاهش قدرت خريد، قحطي، ناامني راه ها و... است.

در مسند احمد آمده است: پيش از ظهور مهدي (عج) سه سال مردم دچار گرسنگي شديد مي شوند. [8] .

ابوهريره مي گويد: واي بر اعراب از شرّي که به آنان نزديک مي شود؛ گرسنگي شديدي رخ مي دهد و مادران از گرسنگي فرزندان خود، به گريه مي افتند. [9] .


پاورقي

[1] بشارة الاسلام، ص 98.

[2] الترغيب و الترهيب، ج 3، ص 442.

[3] ابن طاووس، ملاحم، ص 125.

[4] بقره (2) آيه 155.

[5] کمال الدين، ج 2، ص 650؛ نعماني، غيبة، ص 250؛ مفيد، ارشاد، ص 361؛ اعلام الوري ، ص 456؛ عياشي، تفسير، ج 1، ص 68.

[6] اعلام الوري، ص 456.

[7] ابن طاووس، ملاحم، ص 133.

[8] الفتاوي الحديثيه، ص 30، متقي هندي، برهان، ص 142؛ عقد الدرر، ص 132.

[9] ابن ماجه، سنن، ج 2، ص 1363.