ابوخديجه مي گويد: امام صادق (ع) مي فرمود: «من از خدا خواستم که (فرزندم) اسماعيل را پس از من بر جاي گذارد؛ ولي خداوند نخواست و درباره او مقام ديگري به من بخشيد؛ وي نخستين کسي است که با ده نفر از يارانش ظهور مي کند و عبداللَّه بن شريک يکي از آن ده نفر است که پرچم دار اوست». [1] .

امام باقر (ع) مي فرمود: «گويا عبداللَّه بن شريک عامري را مي بينم که عمامه مشکي بر سر نهاده، دو طرف عمامه اش بين شانه هايش افتاده، با سپاهي چهار هزار نفري پيش روي قائم ما از دامنه کوه بالا مي روند و همواره تکبير مي گويند». [2] .