اميرمؤمنان (ع) مي فرمايد: «سفياني و صاحبان پرچم هاي سياه با يک ديگر رودررومي شوند، در حالي که ميان آنان جواني از بني هاشم است که در کف دست چپ او خال سياهي است و در پيشاپيش لشکريان او شخصي از قبيله بني تميم به نام شعيب بن صالح است». [1] .

حسن بصري مي گويد: در سرزمين ري، شخصي به نام شعيب بن صالح که چهارشانه، سبزينه و بدون ريش است، خروج مي کند. لشکري چهارهزار نفري تحت امر دارد که لباس هاي شان سفيد و پرچم هاي شان سياه است و آنان پيشقراول سپاهيان مهدي اند». [2] .

عمار ياسر مي فرمايد: شعيب بن صالح، پرچمدار حضرت مهدي است. [3] .

شبلنجي مي گويد: فرمانده لشکريان پيشرو حضرت مهدي (عج)، مردي از قبيله بني تميم است که محاسن کمي دارد و او را شعيب بن صالح مي نامند. [4] .

محمد بن حنفيه مي گويد: از خراسان سپاهي حرکت مي کند که کمربندهاي سياه و پيراهن سفيد پوشيده اند؛ جزو پيشقراولان سپاه، فرمانده اي به نام شعيب بن صالح يا صالح بن شعيب است که از قبيله تميم است. آنان سپاهيان سفياني را شکست داده، گريزان مي کنند و در بيت المقدس فرود مي آيند و زمينه حکومت حضرت مهدي را پايه ريزي مي کنند. [5] .