رسول خدا (ص) مي فرمايد: «خوشا به زندگي، پس از آن دوران که مسيح (ع) دجّال را مي کشد؛ زيرا به آسمان اذن بارش و به زمين اجازه روييدن داده مي شود. اگر دانه اي بر روي کوه صفا گذارده شود، حتماً خواهد روييد. در آن روزگار، کينه و حسادتي نخواهدبود؛ به گونه اي که اگر شخصي از کنار شيري بگذرد به او آسيبي نمي رساند و اگر بر مار پا گذارد، اورا نمي گزد». [1] .

نيز آن حضرت مي فرمايد: «امّت من در دوران مهدي (عج) به نعمت هايي مي رسند که هرگز مانندش ديده نشده است و هيچ مؤمن يا کافري به چنان نعمتي نرسيده است. آسمان، بارانش را پي در پي مي فرستد و زمين نيز چيزي از گياهان را در خود نگه نمي دارد؛ بلکه آن را بيرون مي فرستد». [2] .

رسول خدا (ص) پيرامون آمادگي زمين در عصر مهدي (عج) مي فرمايد: «زمين همانند نقره اي که پس از جوشش آرام مي گيرد، آماده کشت مي شود و گياهانش را مي روياند؛ هم چنان که در زمان حضرت آدم (ع) بود». [3] .

نيز آن حضرت درباره برکت محصولات و خوب عمل آمدن آنها مي فرمايد:

«... يک دانه انار چندين نفر را سير مي کند [4] و يک خوشه انگور را چندين نفر مي خورند (وسيرمي گردند)». [5] .

علي (ع) مي فرمايد: «حضرت مهدي (عج) شرق و غرب زمين را تسخير مي کند... بدي ها و ناراحتي ها را برطرف مي سازد و خير و نيکي جايگزين آن مي گردد؛ به طوري که يک کشاورز گندم و جو از هر مَنْ (سه کيلوگرم) گندم، صد مَنْ محصول به دست مي آورد؛ همان گونه که خداوندفرمود: [6] «در هر سُنبلي صد دانه به عمل مي آيد و خداوند براي هرکس که اراده نمايد، زيادتر مي کند». [7] .

نيز مي فرمايد: «مهدي (عج) کارگزاران خود را در شهرها به عدالت بين مردم سفارش مي کند... کشاورز در آن عصر يک مُدّ [8] کشت مي کند و هفت صد مُدّ محصول به دست مي آورد؛ چنان که خداوند تعالي فرمود و هم چنان خداوند اين مقدار را بيش تر مي کند». [9] .

درباره باروري درختان مي فرمايد: «در زمان مهدي (عج) درختان بار مي گيرند و برکت ها فراوان مي گردد». [10] .

اميرمؤمنان (ع) مي فرمايد: «هنگامي که قائم ما قيام کند، آسمان، بارانش را فرو مي ريزد و زمين گياهش را مي روياند؛ به گونه اي که يک زن از عراق پياده به شام مي رود و درسراسر راه جز بر سبزي و بوته گام نمي گذارد». [11] .

شايد حضرت اين منطقه را به عنوان مثال بيان مي فرمايد و بايد توجّه داشت که وضعيت جغرافيايي اين منطقه به گونه اي است که اکنون در اين مسير جز خارهاي بياباني چيز ديگري يافت نمي شود. شايد نام بردن از اين منطقه براي اين باشد که در عصر حضرت مهدي (عج) همه زمين هاي باير، تبديل به زمين هاي کشاورزي مي شود.

در همين رابطه پيامبر خدا (ص) مي فرمايد: «هنگامي که حضرت مهدي در امّت من ظاهرمي شود، زمين محصول، ميوه و گل هاي خود را مي روياند و آسمان بارانش را فرومي ريزد». [12] .

امام صادق (ع) در تفسير آيه شريفه (مدهامّتان؛ دو برگ سبز) مي فرمايد: «بين مکه و مدينه را درخت هاي خرما به هم متصل مي کند». [13] .

نيز آن حضرت مي فرمايد: «... به خدا سوگند، پس از خروج دجّال، کشاورزي خواهدشد و درخت کاشته مي شود». [14] .

و به نقل شيخ طوسي در تهذيب «کشاورزي مي کنيم و درختان را مي کاريم». [15] .