يکي از بخش هايي که در حکومت امام زمان (عج) دگرگوني شايان توجّه پيدا مي کند، بخش کشاورزي و دامداري است. پس از آن که مردم طعم تلخ کمبود باران و خشکسالي هاي پياپي و کمبود مواد غذايي و نابودي کشتزارها را چشيده اند و زماني که از دام و دامپروري خبري نيست و براي تهيه لقمه ناني گاهي بايد گران بهاترين چيز يعني ناموس و آبرو را فدا کرد، دگرگوني شگفت انگيزي در کشاورزي و دامداري پديد مي آيد و مواد غذايي در جامعه فراوان مي گردد.

پيش از ظهور امام اگر گاهي باران مي باريد، ولي زمين پذيراي آن نبود و گاهي که زمين پذيراي آن بود، باران نمي باريد و محصولات کشاورزي نابود مي گشت و گاهي نيز باران نا به هنگام محصولات را از بين مي برد. در زمان حضرت وضعيت بارندگي دگرگون مي گردد. نخست باراني مي بارد که مردم در سراسر زندگاني نديده اند و پس از آن نيز به موقع رحمت الهي بر انسان ها سرازير مي شود و در نتيجه نعمت هاي خداوند بر انسان ها فراوان مي شود؛ به گونه اي که گويي محصول ده ها سال را در يک روز گرد مي آورند و در روايات آمده است که از يک من (سه کيلوگرم) گندم، صد مَن محصول به عمل مي آيد.

روايات از باريدن بيست و چهارباران خبر مي دهند که پس از ظهور فرو مي ريزند و در پي آن برکات بسياري شامل حال مردم مي شود. سبزي و خرمي، کوه و دشت و صحرا را فرا مي گيرد و بيابان هاي باير و هميشه خشک، اثري از خشکي نخواهند داشت و نعمت هاي الهي آن چنان فراوان مي شود که مردم براي مردگان خود آرزوي زندگاني دوباره مي کنند.