حکومت اگر پشتوانه اي از سوي خداوند داشت واحکام و مقرّرات الهي را در جامعه اجرا کرد، مردم نيز به برکت آن دگرگون مي گردند و به تقوا و نيکي روي مي آورند و درنتيجه نعمت هاي خداوند، از همه سوي بر بندگان سرازير مي شود.

در قرآن کريم مي خوانيم: (وَلَوْ أنَّ أهْلَ القُري آمَنُوا و اتَّقوا لَفَتَحْنا عَلَيهم برکاتٍ من السَّماءِ والأرضِ؛ [1] اگر مردم شهر و ديار ايمان آورند وتقوا پيشه سازند، ما درهاي برکات زمين و آسمان را بر آنان مي گشاييم).

در حکومت مهدي (عج) که مردم به اطاعت خداوند روي مي آورند و بر فرمان حجّت خدا گردن مي نهند، ديگر دليلي ندارد که زمين و آسمان از برکاتش بر بندگان خدا مضايقه کنند. از اين رو، باران هاي موسمي شروع به باريدن مي کند، رودخانه ها پر از آب مي شود، زمين ها حاصلخيز مي گردد و کشاورزي شکوفإ؛غ غ مي گردد، باغ ها سرسبز و پر از ميوه مي شود، بيابان هايي مانند مکه و مدينه که هرگز سبزي را به خود نديده است، به يک باره به نخلستان تبديل مي گردد و دامداري گسترش مي يابد.

اقتصاد جامعه شکوفا گشته، فقر و تنگدستي رخت بربسته، آباداني همه جا به چشم مي خورد و بازرگاني رونقي شايان توجّه مي يابد.

در خصوص شکوفايي اقتصادي در روزگار امام عصر (ع) روايات بسياري رسيده است که در هر زمينه به گفتن چند روايت بسنده مي کنيم: