يکي از اموري که پس از ظهور امام (عج) مطرح است، مجازات افرادي است که جهان را سراسر ناامن کرده، ميليون ها کشته و زخمي و معلول بر جاي گذاشته اند و نابساماني هاي مادي و معنوي را پديدآوردند. آنان جنايتکاراني هستند که جهان را به آن وضعيت اسفبار کشانده اند.

پس از ظهورحضرت،تعقيب، دستگيري و محاکمه آنان امري حتمي است؛ زيرا اجراي حدود الهي، يکي از واجبات مهم به شمار مي رود؛ به ويژه در روزگار حضور امام معصوم و حضرت بقية اللَّه در زمين که طبق کتاب خدا و به دور از هر گونه هواهاي نفساني، حدود اجرامي شود.

در آن عصر براي سرپرستي اين وظيفه مهم، از افرادي استفاده مي شود که علاوه بر تسلّط کامل بر مبناي اسلامي و فقهي، از نظر پيشينه نيز کم ترين ايراد و اشکالي بر آنان وارد نباشد. در روايات به تسلّط آنان به کارهاي قضايي و پيشينه و ويژگي هاي فردي آنان اشاره شده است که به بازگويي چند روايت در اين زمينه مي پردازيم:

امام صادق (ع) مي فرمايد: «هنگامي که قائم آل محمد (ص) قيام کند، از پشت کعبه هفده نفر را بيرون مي آورد. پنج نفر از قوم موسي هستند که به حق قضاوت مي کنند... و هفت نفر از اصحاب کهف، يوشع وصي موسي، مؤمن آل فرعون، سلمان فارسي، ابودجانه ومالک اشتر». [1] .

ابوبصير از امام صادق (ع) پرسيد: آيا جز اين گروه (سي صد و سيزده نفر) افراد ديگري در پشت کعبه نيستند؟ حضرت فرمود: «آري، مؤمنان ديگري نيز هستند؛ ولي اين گروه فقها، نخبگان، حاکمان و قاضياني خواهند بود که پيش رو (سينه) و پشت سرشان را حضرت دست مي گذارد ومسح مي کند و در پي آن، هيچ قضاوتي بر آنان دشوار نخواهدبود». [2] .

در بحارالانوار آمده است: آنان ياوران مهدي وحاکمان روي زمين خواهند بود. [3] .

صادق اهل بيت (ع) مي فرمايد: «آن گاه که حضرت قائم (عج) قيام کند، براي هر مرز و بومي از زمين، فرمانروايي تعيين مي کند و به او مي فرمايد: ''برنامه کار تو در دست تو است و چنان چه در هنگام انجام وظيفه، مشکلي پيش آمد که حکم آن را ندانستي، به کف دستت بنگر و بر طبق آن چه در آن مي يابي، رفتار نما00000110000012». [4] .

ممکن است فهميدن حکم مشکلات به وسيله کف دست، کنايه از سرعت ارتباط با حکومت مرکزي و کسب تکليف براي رفع مشکل باشد يا اشاره به مهارت خيره کننده مسؤولان بر کار داشته باشد که با يک نگاه مي توانند اظهار نظر کنند وشايد به وسيله معجزه مشکل حل شود که عقل بشر از فهم آن ناتوان است.

امام باقر (ع) مي فرمايد: «پس از ظهور مهدي (عج) هيچ حقّي از کسي بر عهده ديگري نمي ماند، مگر آن که حضرت آن را باز مي ستاند و به صاحب حق مي دهد». [5] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «هنگامي که قائم آل محمد (ص) قيام کند، به حکم و قضاوت داود پيامبر، قضاوت مي کند و به شاهد و برهان نيازي ندارد. خداوند (احکام الهي را) به او الهام مي کند و او نيز بر طبق دانش خود رفتار مي نمايد و بر طبق آن قضاوت مي کند». [6] .

جعفر فرزند سيار شامي مي گويد: اندازه و حدود پس گيري حقوق از بين رفته (در روزگار مهدي (عج) بدان اندازه است که اگر حقّي از کسي در زير دندان ديگري باشد، حضرت آن را باز مي ستاند و به صاحبش باز مي گرداند. [7] .

البته اين گونه رفتار کردن با حقوق مردم، شايسته دادگاه هايي است که در حکومت مهدي (عج) باشند و قاضيان آن افرادي مانند: سلمان، مالک اشتر، بزرگاني از قوم موسي و... باشند و رهبري دستگاه قضايي نيز با خود حضرت باشد. طبيعي است که ديگر جاي نگراني از نابود شدن حقوق، باقي نمي ماند؛ هم چنان که جمله «اگر زير دندان ديگري حقّي از کسي باشد باز مي ستاند»، گوياي اين حقيقت است.