حکومتي که در رأس آن رهبري مانند مهدي (عج) است که درهاي دانش بر روي او گشوده است، آن هم نه تنها به آن اندازه که بر پيامبران و اوليا گشوده بوده است، بلکه بيش از سيزده برابر آن چه آنان از دانش بهره داشته اند، طبعاً از نظر علمي پيشرفتي شگفت انگيز خواهد داشت و دگرگوني چشمگيري در جهان دانش و فرهنگ و صنعت پديد خواهد آورد.

به سخن ديگر، درک دانش و علمي که امام عصر (ع) بر روي مردم مي گشايد، قابل سنجش با پيشرفتي که بشر از نظر علمي داشته است، نيست و مردم نيز استقبال بيش تري به فراگيري دانش نشان خواهند داد تا جايي که حتي زنان جوان که هنوز سنّي از آنان نگذشته است، آن چنان به کتاب خدا و مباني مذهب آشنا مي شوند که به آساني، حکم خدا را از قرآن کريم استخراج مي کنند.

در بُعد صنعت و تکنيک نيز پيشرفت شگفت انگيزي انجام خواهد گرفت. هر چند روايات، جزئيات اين پيشرفت را بازگو نکرده است، ولي مجموع، رواياتي که در اين باره آمده است، نمايانگر دگرگوني شگرفي در اين زمينه است. مانند رواياتي که مي گويد: شخصي در مشرق برادرش را در مغرب مي بيند، حضرت را به هنگام سخنراني، همه جهانيان مي بينند، ياران حضرت از فاصله دور با هم سخن مي گويند و سخن يک ديگر را مي شنوند، چوب تعليمي و بند کفش با انسان سخن مي گويند، اشياي درون خانه به انسان گزارش مي دهند، براي مسافرت بر روي ابر سوار شده، از اين سو به آن سو پرواز مي کنند و نمونه هاي زيادي از اين گونه که هر چند برخي از آنها شايد اشاره به اعجاز داشته باشد، ولي با توجّه به همه روايات، آن دگرگوني را مي توان دريافت.

روايات، جهان را در روزگار امام عصر (ع) جهاني متمدن و در اوج قدرت و پيشرفت علمي معرّفي مي کند و به طور کلي صنعت در آن روزگار با صنعت کنوني فرسنگ ها فاصله خواهد داشت؛ چنان که صنعت کنوني با قرن هاي پيشين، تفاوت چشمگيري دارد.

فرق بنيادين پيشرفت در روزگار حضرت مهدي (عج) با جهان کنوني در اين است که در روزگار ما پيشرفت علم و صنعت در جهت سقوط فرهنگ و اخلاق جامعه بشري است و هر چه انسان ها از نظر دانش پيشرفت مي کنند، از انسانيت بيش تر فاصله مي گيرند و به فساد و تباهي و کشتار رو مي آورند؛ ولي در روزگار مهدي (عج) اين شرايط درست بر عکس شرايط کنوني است و بشر در عين اين که به بالاترين رشد علمي و صنعتي مي رسد، به همان اندازه به تعالي اخلاق و کمال انساني نزديک مي گردد.

در حکومت مهدي (عج) با اجراي برنامه هاي آسماني، آن چنان انسان ها از نظر شخصيت پرورش مي يابند که گويي آنان غير از انسان هايي هستند که در گذشته زندگي مي کرده اند. آنان که تا ديروز براي درهم و ديناري، خون نزديک ترين افراد خود را مي ريختند، در حکومت آن حضرت پول و ثروت آن چنان در نظرشان بي ارزش و خوار مي گردد که درخواست کردن آن را نشانه اي از پستي و دنائت طبع مي دانند.

اگر تا ديروز حسد و کينه و دشمني بر آنان چيره بود، در حکومت آن حضرت، دل ها به هم نزديک مي شود تا جايي که گويي يک جان مي گردند که در چند کالبد قرار گرفته است. انسان هايي که بي اراده و سست و ضعيف بودند، دل هاي شان قوي و محکم تر از آهن سخت مي شود.

آري، حکومت آن حضرت باعث رشد و تکامل خردها و اخلاق است و آن روزگار، روز تکامل يافتن استعدادهاست. آن چه تا ديروز رخ مي داد، در اثر کوته فکري بشر بود و در نظام الهي مهدي (عج) بشريّت به نهايت بلوغ خود مي رسد و اخلاق، انديشه، آرزوو... رنگ کمال و رشد به خود مي گيرد و اين وعده، همان وعده بزرگي است که در حکومت عدل مهدي (عج) تحقق مي يابد. ارمغاني که هيچ حکومتي در هيچ روزگاري نتوانسته است که آن را به جامعه بشري هديه کند.