بازگشت

مدت حکومت


درباره مدّت حکومت مهدي (عج)، روايات گوناگوني از طريق شيعه و اهل سنّت وجود دارد. برخي از روايات، روزگار حکومت امام (ع) را به هفت سال محدود مي کنند. برخي احاديث ديگر هشت، نُه، ده و بيست سال را يادآور مي گردند و برخي اخبار، حتي تا هزار سال را نيز يادآور گشته اند. آن چه مسلّم است اين که حکومت حضرت مهدي (عج) کم تر از هفت سال نيست و در برخي احاديث که از ائمه (ع) رسيده است، بر آن تأکيد فراواني شده است.

شايد بتوان گفت: مدّت حکومت هفت سال است؛ ولي ساليان آن با سال هاي روزگار ما متفاوت است؛ چنان که در بعضي از روايات آمده است:

«حکومت حضرت، هفت سال است و هر سالي به مقدار ده سال از سال هاي شما مي باشد. پس ساليان حکومت آن حضرت به اندازه هفتاد سال شما خواهد بود». [1] .

حضرت علي (ع) مي فرمايد: «حضرت مهدي هفت سال حکومت مي کند که هر سال آن روزگار، ده سال شما خواهد بود». [2] .

حضرت رسول خدا (ص) مي فرمايد: «مهدي (عج) از ماست... و هفت سال سرپرستي کارها را به دست مي گيرد». [3] .

نيز مي فرمايد: «آن حضرت هفت سال بر اين امّت حکومت مي کند». [4] .

هم چنين آن حضرت مي فرمايد: «مدّت عمر - حکومت - مهدي (عج) هفت سال، اگر کوتاه باشد و گرنه هشت يا نه سال خواهد بود». [5] نيز آمده است: «حضرت مهدي (عج) نُه سال در اين جهان حکومت مي کند». [6] .

جابر بن عبداللَّه انصاري از امام باقر (ع) پرسيد: «امام زمان (عج) چند سال زندگي خواهد کرد؟ حضرت فرمود: «از روز قيام تا هنگام وفات، نوزده سال طول مي کشد». [7] .

رسول خدا (ص) فرمود: «حضرت مهدي (عج) بيست سال حکومت مي کند و گنج ها را از زمين بيرون آورده، سرزمين هاي شرک را مي گشايد». [8] .

نيز مي فرمايد: «مهدي (عج) از فرزندان من است و بيست سال حکومت مي کند». [9] .

هم چنين آمده است: آن حضرت (عج) ده سال حکومت مي کند. [10] .

حضرت علي (ع) در پاسخ اين پرسش که مهدي (عج) چند سال فرمانروايي خواهد کرد؟ فرمود: «سي يا چهل سال فرمانرواي مردم خواهد بود». [11] .

امام صادق (ع) فرمود: «حضرت مهدي (عج) از فرزندان من است و عمري برابر عمر ابراهيم خليل الرحمن خواهد داشت و در هشتاد سالگي ظهور مي کند و چهل سال فرمانروايي مي نمايد». [12] .

نيز آن حضرت فرمود: «مدّت فرمانروايي حضرت قائم (عج) نوزده سال و چند ماه است». [13] .

امام باقر (ع) مي فرمايد: «حضرت قائم (عج) سي صد و نُه سال حکومت مي کند؛ چنان که اصحاب کهف نيز در غار همين اندازه ماندند». [14] .

مرحوم مجلسي (ره) مي فرمايد: رواياتي را که درباره مدّت حکومت امام (ع) آمده است بايد به احتمالات زير توجيه کرد: برخي روايات بر تمام مدّت حکومت دلالت دارد و برخي بر مدّت ثبات و استقرار حکومت. بعضي بر طبق سال ها و روزهايي است که ما با آشناييم و بعضي احاديث ديگر بر طبق سال ها و ماه هاي روزگار حضرت است که طولاني مي باشد و خداوند به حقيقت مطلب آگاه است. [15] .

مرحوم آية اللَّه طبسي - پدر بزرگوارم - پس از گفتن اين روايات، روايت هفت سال را ترجيح مي دهد؛ ولي مي فرمايد: بدين معنا که هر سالي به قدرت خدا، به اندازه ده سال از ساليان ما خواهد بود. [16] .


پاورقي

[1] مفيد، ارشاد، ص 363؛ طوسي، غيبة، ص 283؛ روضة الواعظين، ج 2، ص 264؛ صراط المستقيم، ج 2، ص 251؛ الفصول المهمّه، ص 302؛ الايقاظ، ص 249؛ بحارالانوار، ج 52، ص 291؛ نورالثقلين، ج 4، ص 101.

[2] عقدالدرر، ص 224، 238؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 624.

[3] الفصول المهمه، ص 302؛ ابن بطريق، عمده، ص 435؛ دلائل الامامه، ص 258؛ حنفي، برهان، ص 99؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 314؛ فرائد السمطين، ج 2، ص 330؛ عقد الدرر، ص 20، 236؛ شافعي، بيان، ص 50، حاکم، مستدرک، ج 4، ص 557؛ کنز العمّال، ج 14، ص 264؛ کشف الغمّه، ج 3، ص 262؛ ينابيع المودّه، ص 431؛ غاية المرام، ص 698؛ بحارالانوار، ج 51، ص 82.

[4] عقد الدرر، ص 20؛ بحارالانوار، ج 51، ص 82.

[5] ابن طاووس، ملاحم، ص 140؛ کشف الاستار، ج 4، ص 112؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 314.

[6] ابن طاووس، طرائف، ص 177.

[7] عياشي، تفسير، ج 2، ص 326؛ نعماني، غيبة، ص 331؛ اختصاص، ص 257؛ بحارالانوار، ج 52، ص 298.

[8] فردوس الاخبار، ج 4، ص 221؛ العلل المتناهيه، ج 2، ص 858؛ دلائل الامامه، ص 233؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 593؛ بحارالانوار، ج 51، ص 91؛ ر. ک: طبراني، معجم، ج 8، ص 120؛ اسدالغابه، ج 4، ص 353؛ فرائد السمطين، ج 2، ص 314؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 318؛ لسان الميزان، ج 4، ص 383.

[9] کشف الغمّه، ج 3، ص 271؛ ابن بطريق، عمده، ص 439؛ بحارالانوار، ج 51، ص 1، ابن طاووس، ملاحم، ص 142؛ فردوس الاخبار، ج 4، ص 6؛ دلائل الامامه، ص 233؛ عقد الدرر، ص 239؛ ينابيع المودّه، ص 432.

[10] نورالابصار، ص 170؛ الشيعة و الرجعه، ج 1، ص 225؛ ر.ک: فضل الکوفه، ص 25؛ اعيان الشيعه، ج 2، ص 51؛ ينابيع المودّه، ص 492.

[11] ابن حمّاد، فتن، ص 104؛ کنز العمّال، ج 14، ص 591.

[12] اثبات الهداة، ج 3، ص 574.

[13] نعماني، غيبة، ص 331؛ بحارالانوار، ج 52، ص 298 و ج 53، ص 3.

[14] طوسي، غيبة، ص 283؛ بحارالانوار، ج 52، ص 390؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 584.

[15] بحارالانوار، ج 52، ص 280.

[16] الشيعة و الرجعه، ج 1، ص 225.