هروي مي گويد: به حضرت رضا (ع) عرض کردم: اي فرزند رسول خدا! نظرتان درباره اين سخن امام صادق (ع) که مي فرمايد: «هرگاه قائم ما قيام کند، بازماندگان از قاتلان امام حسين (ع) به کيفر کردار پدرانشان کشته مي شوند» چيست؟ حضرت رضا فرمود: «اين سخن صحيح است».

گفتم: پس اين آيه قرآن (ولاتزر وازرة و زر اُخري؛ [1] گناه کسي را به پاي کسي نمي نويسند)، چه معنايي دارد؟

فرمود: «آن چه خداوند مي فرمايد: صحيح است؛ ولي بازماندگان قاتلان امام حسين (ع)، به کردار پدرانشان خرسند هستند و به آن افتخار مي کنند و هر کس از چيزي خشنود باشد، مانند آن است که آن کار را انجام داده باشد. اگر مردي در مشرق کشته شود و مرد ديگري در مغرب به کشته شدن او خشنود باشد، نزد خداوند شريک گناه قاتل است.

و حضرت قائم (عج) که فرزندان قاتلان امام حسين (ع) را هنگام ظهورش نابود مي سازد؛ براي اين است که آنان از کردار پدرانشان خشنود هستند».

گفتم: قائم شما از چه طايفه اي شروع مي شود؟ فرمود: «از بني شيبه شروع مي کند و دست هاي آنان را قطع مي نمايد؛ زيرا آنان دزدان خانه خدا در مکه معظمه هستند». [2] .