پايان حکم جزيه
اميرمؤمنان (ع) مي فرمايد: «خداوند، دنيا را به پايان نمي رساند، مگر آن که حضرت قائم از ما قيام کند و دشمنان ما را نابود سازد و ديگر جزيه را نپذيرد و صليب و بت ها را بشکند و دوران جنگ و خونريزي به پايان رسد و مردم را براي دريافت مال و ثروت فراخواند و اموال را در بين آنان يکسان تقسيم کند و در ميان مردم به عدالت رفتار نمايد». [1] .
پيامبر خدا (ص) درباره شکستن صليب ها و کشتن خوک ها - که به معناي پايان يافتن دوران مسيحيت و حکم جزيه است - مي فرمايد: «حضرت مهدي (عج) به عنوان فرمانروايي دادگر ظهور مي کند و صليب ها را مي شکند و خوک ها را مي کشد و دستور مي دهد، کارگزارانش مال و ثروت را برداشته، در شهرها بگردند تا هر کس نيازمند است، از آن بردارد؛ ولي کسي پيدا نمي شود که اظهار نيازمندي کند». [2] .
شايد اين حديث کنايه از پايان دوران مسيحيت و اهل کتاب باشد.
پاورقي
[1] اثبات الهداة، ج 3، ص 496.
[2] عقد الدرر، ص 166؛ القول المختصر، ص 14.