امام کاظم (ع) مي فرمايد: «خداوند، ارواح را دو هزار سال پيش از بدن ها آفريد. هر يک از آنها که با ديگري در آسمان ها آشنا شد، در زمين نيز با هم آشنا خواهند بود و هر کدام که از ديگري بيگانه بوده است، در زمين نيز چنان خواهد بود. هنگامي که حضرت قائم (عج) قيام کند، به برادر ديني ارث مي دهد وارث برادر نسبي را قطع مي کند و اين است معناي قول خداوند در سوره مؤمنون: (فإذا نفخ في الصور فلا أنساب بينهم يؤمئذ و لايتسائلون؛ [1] پس هنگامي که در شيپور صور دميده شود، هيچ نسبي بين آنان نخواهد بود و هرگز از علّت آن جويا نخواهندشد). [2] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «خداوند دو هزار سال پيش از آن که پيکرها را بيافريند، بين ارواح برادري برقرار کرد. هنگامي که قائم ما اهل بيت قيام کند، برادراني که بينشان برادري برقرار شده است، از يک ديگر ارث مي برند و برادران نسبي که از يک پدر و مادر هستند از يک ديگر ارث نمي برند». [3] .