امام صادق (ع) مي فرمايد: «آن گاه که قائم ما قيام کند، بين او وعرب و قريش راهي جز شمشير (و جنگ نظامي) نخواهد بود». [1] .

نيز آن حضرت در حالي که با دست به گلوي خود اشاره مي کرد، فرمود: «ميان ما و عرب راهي جز بريدن سرها نمانده است». [2] شايد مراد، زمامداران و فرمانروايان خود سر آنان است و يا مراد پيروان مذهب ديگر اسلامي باشد.

امام صادق (ع) در زمينه ستيز با قريش مي فرمايد: «هنگامي که حضرت قيام کند... قريش را هدف قرار مي دهد. از آنان نمي ستاند جز شمشير و به آنان نمي دهد جز شمشير». [3] .

شايد مراد از «از قريش نمي گيرد مگر شمشير» اين باشد که قريش از حضرت فرمانبرداري نمي کنند و در اخلالگري وايجاد مشکلات مي کوشند و به طور مستقيم و غير مستقيم سبب پيکار و جنگ با حضرت مي شوند و حضرت نيز جز اسلحه، روش ديگري را مناسب نمي بيند.