امام باقر (ع) به شخصي به نام سوره فرمود: «ذوالقرنين مخيّر گرديد که يکي از دوابرسخت و رام را برگزيند. او ابر رام برگزيد و ابر سخت براي حضرت صاحب (ع) ذخيره شد».

سوره پرسيد: ابر سخت چيست؟ حضرت فرمود: «ابرهايي که در آن رعد و برق و آذرخش و صاعقه باشد. هرگاه ابري چنين بود، صاحب شما بر آن سوار است. بي شک او سوار بر ابر مي شود و با آن به سوي آسمان بالا مي رود و آسمان ها و زمين هاي هفت گانه را مي پيمايد؛ همان زمين هايي که پنج عدد آن مسکوني و دو تاي ديگر ويران است». [1] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «خداوند، ذوالقرنين را در انتخاب بين دو ابر سخت و رام مخيّر کرد. او ابر رام را برگزيد و آن ابري است که در آن رعد و برق وجود نداشت و اگر ابر سخت را برمي گزيد، اجازه استفاده از آن را نداشت؛ زيرا خداوند، ابر سخت را براي حضرت قائم (عج) ذخيره کرده است». [2] .