امام زمان در عصر محمدي صلي الله عليه وآله انسان کاملي است که جز در نبوت تشريعي و ديگر مناصب مستاءثره ختمي، حائز ميراث خاتم به نحو اتم است. و مشتمل بر علوم و احوال و مقامات او به طور اکمل است. و با بدن عنصري در عالم طبيعي و سلسله زمان موجود است، چنانکه لقب شريف صاحب الزمان بدان مشعر است، هر چند احکام نفس کليه الهيه وي بر احکام بدن طبيعي او قاهر و نشاه عنصري او مقهور روح مجرد کلي ولوي اوست. و از وي به قائم و حجه الله و خليفه الله و قطب عالم امکان و واسطه فيض و به عناوين بسيار ديگر نيز تعبير مي شود.



اين چنين انسان که نامش مي برم

من ز وصفش تا قيامت قاصرم



چنين کسي در اين زمان، سر آل محمد صلي الله عليه وآله، امام مهدي، هادي فاطمي هاشمي ابوالقاسم م ح م د، نعم الخلف الصالح و در يک دانه امام حسن عسکري (عليه الصلوه و السلام) است ان هذا لهو اليقين. الحمد لله الذي هدانا لهذا و ماکنا لنهتدي لولا ان هدانا الله؛ [1] .