جناب صدوق اين بابويه - رضوان الله تعالي عليه - 381 ه. ق، کتاب کمال الدين و تمام النعمه را در شصت و و باب در قائم آل محمد مهدي موعود عليه السلام تاءليف کرده است و همه اين ابواب روايات مرويه از رسول الله و اوصياي احد عشر او است و هر يک از روايات را با ذکر سلسله آن روايت کرده است

(جناب صدوق) در اول کمال الدين در سبب تاءليف آن بياني به تفصيل دارد که اجمال آن اين است: پس از مراجعت از زيارت ثامن الائمه عليه السلام اقامت کردم شبي از دوري اهل و ولد و اخوات و نعمت به جا گذاشته ام فکر مي کردم و در اثناي فکرت خوابم در ربود، در عالم خواب ديديم که در مکه مکرمه ام و طواف بيت مي کنم و به حضور امام قائم تشرف يافتم، آن جناب در عالم خواب به من فرمود: چرا کتابي در غيبت تصنيف نمي کني؟ بايد اکنون کتابي در غيبت تصنيف کني.

اين بگفت و برفت و من از خواب بيدار شدم و تا طلوع فجر به دعا و گريه و بي تابي به سر بردم و در صباح همان روز به تاءليف اين کتاب آغاز کردم. [1] .