دوازدهمين، موسوم است به نام رسول خدا صلي الله عليه وآله و مکناست به کنيه آن حضرت. رزق و روزي جهانيان به يمن وجود اوست و بقاي دنيا، به يمن و برکت بقاي او.خاتم اوصيا و شرف زمين و آسمان است. و او بقيه الله است در ارضش و منتقم از اعدايش. او حجت آل محمد، صاحب زمان و خليفه رحمان، امام و مولايمان فرزند حسن عسکري عليه السلام است است، که خداي، فرجش را نزديک فرمايد!

سنش در هنگام وفات پدر بزرگوارش پنج سال بود، وليکن خداوند در اين سن اندک او را رحمت و فصل الخطاب عنايت فرمود و آن حضرت را آيت عالمين قرار داد.

بدو حکمت ارزاني داشت؛ چنان که با يحيي نيز در کودکي چنين کرد. او را در طفوليت امام قرار داد؛ همچنان که عيسي را در گهواره به پيامبري رسانيد. او از پليدي و نا پاکي منزه است و از عصيان و نافرماني به دور، و سيره اش سيره پدرانش عليه السلام مي باشد و خارق عادات.

پيش از تولدش، از غيب و دولتش خبر داده بودند، و او صاحب شمشير و از ائمه هدي عليه السلام و قائم به حق، منتظر دولت ايمان است و کسي است که خداوند به وسيله او زمين را از قسط و عدل پر مي کند؛ همچنان که پيش ‍ از قيامش از ظلم و جور پر مي شود.

اخبار از رسول خدا صلي الله عليه وآله با سندهاي بسيار و طرق متعدد از هر دو فرقه، بسيار وارد شده است که: مهدي عليه السلام از فرزندان آن حضرت صلي الله عليه وآله و همنام اوست و سلطنتش از مشرق تا مغرب حاکم خواهد شد و خداوند به وسيله او زمين را پر از قسط و عدل مي کند؛ همچنان که پيش از قيامش پر از ظلم و جور مي شود. [1] .