و همانا حزب تو، پيروزند و دوستان‌ات، کامياب‌اند و سرافراز و دشمنان‌ات گروه زيانکاران‌اند.

اي سرو قامت و يوسف سيما و اي کانون هستي و اوج شکوه و عظمت! تو «قواعد العلم» [1] و پايه‌ها و اساس علم و قانون مندي هستي، و هر کس همدل و هماهنگ وهمراه با تو شود و در حزب و گروه تو در آيد، هم آوا و هم سو با نظام هستي گشته غالب و پيروز خواهد بود؛ زيرا، حزب تو، همان حزب خدا است و «فَاًن حِزبَ الله هم الغالبون». [2] .

از آن جا که شما، پايه‌هاي علم و اساس قانون‌مندي هستي، و علم و قانون‌مندي‌ها بر شما تکيه دارند، بود و نبود شما تکوين را رقم مي‌زند و حيات و ممات تکوين و طبيعت به بود و نبود شما گره خورده است. از همين رو است که در دسته‌اي از روايات مي‌خوانيم که اگر يک چشم به هم زدن، زمين از حجّت خالي باشد، هر آينه زمين با اهل‌اش فرو مي‌رود:

عن سليمان الجعفري، قال: سأ‌لت ا‌با الحسن الرضا (ع) قلت: «تخلو الا‌رض من حجّه الله»؟ قال: «لو خليت الا‌رض طرفه عين من حجه لساخت بأ‌هلها»؛ [3] .

سليمان جعفري، از حضرت رضا (ع) پرسيد: «آيا زمين از حجّت خالي مي‌شود؟». فرمود: «اگر يک چشم زدن، زمين از حجّت خالي باشد، هر آينه، با اهل‌اش فرو مي‌رود.».

همگرايي با سنّت حاکم بر هستي و در آمدن در گروه آنان، پيروزي را و در آمدن در دوستان و از اولياي آنان گشتن فوز و سرافرازي را به همراه مي‌آورد. عدوات و دشمني با آنان، خسارت و از دست دادن تمامي دارايي‌ها و سرمايه‌ها را به دنبال خواهد داشت.

از اين رو بايد هر چه زودتر و سريع‌تر، در حزب تو در آمد، و در خيل زمينه‌سازان ظهور تو قرار گرفت و آستانهِ ظهورت را ترّقب کرد و گردن کشيد و در نظر و عمل، رصد زد.

و اين مهم، همّت مردانهِ سَلمانيان را فرا مي‌خواند که با جنبش نرم‌افزاري «علم و ايمان تا اُفق ثريا» [4] تئوري خود را چنان پيش‌برند تا توانِ لازم را براي زمينه‌سازي ظهور، به چنگ آرند و زبان حال خويش را «وَ اجعَلنا في حِزبِهِ» [5] زمزمه کنند.