... لَهُم فِي الدُّنيا خِزْيٌ، وَ لَهُم فِي الآخِرَةِ عَذابٌ عَظيم. [1] .

- براي ايشان است، در اين جهان، خواري، و در آن جهان، عذابي بزرگ.



[ صفحه 119]



رشيدُ الدّين ميبدي، در شرح اين قسمت از آيه، گويد:

ترسايان راست در اين جهان رسوايي و خواري و ننگ، اگر ذِمّي بود گِزْيت، و اگر حَربي بود قتل، و در آن جهان عذاب مهين جاودان در آتش. مُقاتِل و کَلبي گفتند:«لَهُم فِي الدُّنيا خِزْيٌ.»، فتح قسطنطنيه و عموريه و روميه است، حصارها و نشستگاهِ ايشان، که در آن استيصال ايشان است و تَبَتُّرِ نظام دولتِ ايشان. مصطفي«ع» گفت:«اَلمَلْحَمَةُ العُظمي فَتحُ قُسطَنطَنية، وخُروجُ الدَّجال، في سبعةِ اَشْهُر»[يعني: واقعه و کشتار بزرگ، فتح قسطنطنيه است و خروج دجّال که خِلالِ هفت ماه پديد آيد]. سُدّي گفت: خِزْي ايشان در دنيا آن است که «مهدي» بيرون آيد، و قسطنطنيه بگشايد، و جاي ايشان خراب کند، و قومي را بکُشد، و قومي را به بردگي ببرد. و«مهدي» آن است که مصطفي«ع» گفت:

«لَولَمْ يبقَ مِنَ الدُّنيا اِلّا يومٌ، لَطَوَّلَ اللهُ ذلکَ اليومَ، حَتّي يبعَثَ فيه رَجُلاً مِنّي...» [2] [اگر از عمر جهان باقي نماند مگر يک روز، خداوند همان يک روز را چنان دراز کند، تا مردي از خاندان من، برانگيزد...].