يا اَيهَا الّذين آمَنُوا! مَن يرتَدَّ مِنکم عَن دينِه، فَسَوفَ ياتِي اللهُ بقومٍ، يحِبُّهُم وَ يحِبُّونَهُ، اَذِلَّةً عَلَي المُؤمِنين، اَعِزَّةُ عَلَي الکافِرين، يجاهِدُونَ في سبيلِ الله، وِ لا يخافُونَ لَومَةَ لائِمٍ... [1] .

- اي مؤمنان! هر کس از شما از دين خويش بگردد(زياني به دين خدا نخواهد رسانيد، زيرا که خداوند دين خود را بي ياور نخواهد گذاشت، بلکه) او مردمي پديد خواهد آورد، که ايشان را دوست مي دارد و ايشان او را دوست مي دارند، آن مردم، با مؤمنان خوشرفتار و نرمخو خواهد بود، و با کافران سختگير و بي گذشت، و آنان همواره مي کوشند و در راه خدا جهاد مي کند، و از سرزنش هيچ سرزنشگري باکي نخواهند داشت...

در تفسير علي بن ابراهيم آمده است:



[ صفحه 117]



... اين آيه، درباره قائم و اصحاب او نازل شده است، همانان که در راه خدا جهاد کنند، و از هيچ چيز پروا ندارند. [2] .