موعودي که از روزگاران قديم مطرح بوده است، هنگامي که به اسلام ميرسد، کيفيتي خاص پيدا مي کند. توضيح مطلب چنان است که در جايي ديگر نوشته ام: «بشاراتيکه در آثار پيش از اسلام هست، دو نوع است، بشارات مربوط به آمدن پيامبر اسلام، و بشارات مربوط به خروج موعود در آخرُ الزَّمان يعني مهدي«ع». داستان اين چنين است تا

مي رسيم به اسلام. در اسلام مسئله مهدي، با مشخصات کامل بيان شده است. زيرا که اسلام آخرين دين آسماني است، و آن موعود بزرگ و نهايي از اسلام است، از اين رو لازم بوده است در اين آيين آخرين و دين واپسين، خصوصيات وي ذکر شود، و به اشارات و بشارات پيشينيان بسنده نگردد. اين است که در اسلام خصوصيات مهدي تعيين شده است: شمايل، پدر، مادر، سلسله نسب تا پيامبر، چگونگي ظهور، چگونگي تشکيل حکومتِ الهي، عدالت آفاقي، تربيت انفسي، و جريان قضاوت، و مسائل کار و اقتصاد زمان مهدي، همه و همه، در مآخذ اسلامي، اعم از سني و شيعه، آمده است.»

بنابراين، به دلايلي که در زير ياد مي شود، بايست مشخصاتِ دقيق مهدي، در اسلام، ذکر مي گذشت:

1- چون اسلام آخرين دين آسماني است، بايد در آن، همه حقايق و واقعيات، و همه حوادث مهمي که پيش از قيام قيامت، در رابطه با دين و هدايت، اتفاق مي افتد بيان شود. و چون مهدي و ظهور او، يکي از حقايق بزرگ و واقعيات مهم است، لازم است در دين آخرين، همه چيز درباره او گفته شود.

2- چون مهدي، از امت اسلام است، و از فرزندان پيامبر اسلام، و دوازدهمين وصي پيامبر است، بطبع، بايد اوصاف و خصوصيات او، همه، به



[ صفحه 102]



وسيله خود پيامبر و يازده وصي پيش از مهدي، در مناسبتهاي مختلف، ياد شود.

3- چون ظهور مهدي، در امتداد دوره اسلام خواهد بود، و اين امت اسلامند که به عنوان پيروان آخرين دين آسماني، و شريعت خاتم، و دين حق، در جهان زندگي مي کنند، و سرانجام، ظهور مهدي را درک خواهند کرد، بايد از «موعود»، شناختي دقيق و درست داشته باشند، تا همواره منتظر او باشند، و شرايط انتظار را رعايت کنند، و او را به هنگام ظهور بشناسند، و به او بپيوندند، و با او بيعت کنند، و او را ياري رسانند، و دين حق را، به رهبري او، در سراسر جهان نشر دهند.

4- چون پس از ظهور اسلام، دوره هاي زماني، رو به دوره آخر الزمان مي رود، و اندک اندک روزگار ظهور«موعود آخرين» فرا مي رسد، همواره ممکن است- پس بايستي خصوصيات موعود، بدرستي ذکر شده باشد، تا مردم بيدار و آگاه باشند، و گول هر مدعي را نخورند، و تا عمر بشريت، فداي هواهاي هواپرستان و دينسازان نگردد.

5- چون امت اسلام، پس از گذشت دو قرن و نيم از ظهور اسلام، در عصر غيبت قرار مي گيرد، و مهدي موعود، امام غايب مسلمين است و ولي خدا و صاحب ولايت و تصرف است، و توجه به او وسيله تقرب به درگاه خدا، و حصول کمال و معرفت است، و از سويي براي او غيبتي دراز پيش مي آيد، بايد با ذکر خصوصيات شناسانده شود، تا مردمان نسبت به او معرفت داشته باشند، فرَج او را از خدا بخواهند، و از توجه و توسل به او، و فيض طلبي، و بهره وري معنوي از او، غافل و بي نصيب نمانند.

اينها پاره اي از مسائلي است که ايجاب مي کرد تا خصوصيات مهدي«ع»، در اسلام ذکر شود. و همينگونه هم شده است، و در دهها و دهها کتاب، اين خصوصيات بازگو گشته است. و يک مسئله علائم و نشانه ها، به نام کتاب، اين خصوصيات بازگو گشته است. و يک سلسله علائم و نشانه ها، به نام «علائم الظهور»، معرفي شده است. همچنين به حوادث بزرگ، و آشوبها و جنگها و آزمايشهايي که پيش از ظهور و نزديک ظهور، به وقوع مي پيوندد اشاره رفته است. و اين اطلاعات، در کتابهاي «اَلمَلاحِمُ وَ الفِتَن»، و ديگر مدارک مربوط، گردآوري شده است.



[ صفحه 103]