در کتابهاي پيشينيان (بشارتها)
از روزگاران کهن، داستان ظهور مصلح، در آخرُ الزَّمان، اصلي اساسي بوده است. پيشينيان بشر، پيوسته، آن را به يادها مي آورده اند. اکنون نيز پس از گذشتن قرنها، در خلال يادگارهاي انسانهاي قديم، آثاري هست که ما را به گفته بالا رهنموني مي کند.
اصولاَ، فتوريسم يعني اعتقاد به دوره آخر الزمان، و انتظار ظهور منجي، عقيده اي است که در کيشهاي آسماني يهوديت(جوداييسم)، و زردشتي(زور استريانيسم)، و مسيحيت(در سه مذهب عمده آن: کاتوليک، پروتستان و ارتدوکس)، و مدعيان نبوت عموماً، و دين مقدس اسلام خصوصاً، به مثابه يک اصل مسلم قبول شده است. و درباره آن در مباحث تئولوژيک مذاهب آسماني، رشته تئولوژي بيبليکال، کاملاً شرح داده شده است. [1] .
بشارتها و پيشگويي هايي که درباره مهدي و ظهور مهدي، در کتابهاي مقدس، و ديگر آثار پيشين، و در سخناي حکماي قديم، رسيده است فراوان است. برخي از فاضلان،
پاره اي از اين بشارتها و اين سخنان را گرد آورده اند. [2] .
گفته اند حتي در آثار مصر قديم نيز در اين باره کلماتي آمده است. ما در اينجا به
[ صفحه 53]
برخي از مدارک بشارتهاي گذشتگان و سخنانِ انسانهاي روزگاران قديم، در چند قسمت، اشاره مي کنيم.
پاورقي
[1] «مجموعه حکمت»، سال سوم، شماره 1و2، مقاله سيد هادي خسرو شاهي.
[2] «بشارات عهدين».