پس از گذشتن دوره غيبت صغري، غيبت کبري و دراز مدت آغاز گرديد. و اين غيبت است که تاکنون ادامه يافته است.

و در اين مدت طولاني است، که بزرگترين مرحله آزمايش و امتحان، در دار طبيعت، و سنجش ايمان و عمل خلق وجود دارد، تا معلوم گردد، در خلال اين روزگاران- که هر بامداد خورشيد از کرانه افق شرقي سر بر مي آورد، و بر سراسر صحنه هاي زندگي مردمان مي تابد- اهل قرون و اعصار، در هر نقطه اي از جهان، چگونه عمر خويش را سپري مي کنند، و از هستي و نيروهاي خويش چگونه استفاده مي برند، چه نتيجه اي

مي گيرند، و افراد و اشخاص، و دسته ها و مردمان، در برابر احساس وظيفه چه

مي کنند: نويسندگان، دانشمندان، مصلحان، روحانيان، مبلّغان، مرّبيانِ نوباوگان، زمامداران، جنگاوران، و ساير



[ صفحه 44]



توده هاي انساني، که در اين پهنه بزرگ قرار مي گيرند، و به اين جهانِ کوشش و کردار مي آيند، چگونه برنامه زيست خويش را تنظيم مي کنند، و علتِ به وجود آمدنِ چه اعمال و حوادثي، و چه آثار وافکار و رفتاري مي شوند؟