در قضاوتها و احکام مهدي، و در حکومت وي، سر سوزني ظلم و بيداد بر کسي نرود، و رنجي بر دلي ننشيند. [1] مهدي«ع»، بر طبق احکام خالص ديني(- بدون توجه به آراء و افکار ديگران و فُقَها و علماي مذاهب)، حکم و حکومت کند. [2] .

مهدي، ميزان عدل را، در ميان مردم نهد، و بدينگونه هيچ کس نتواند به ديگري ستمي کند. [3] .

مهدي، قضاوتي جديد آورد... [4] مهدي، به حکم داود و آلِ داود حکم کند، و از مردم بَينَه و شاهد نطلبد.

شيخ مفيد، مي گويد:«چون قائم آل محمد«ص» قيام کند، مانندِ حضرت داود«ع»، يعني بر حسب باطن، قضاوت کند، و بيهيچ نيازي به شاهد حکم دهد. خداوند حکم را به او الهام کند، و او بر طبق الهام الهي حکم کند. مهدي، نقشه هاي پنهاني هر گروه را بداند و به آنان آن نقشه ها را بگويد. مهدي، دوست و دشمنِ خود را، با نگاه، بشناسد». [5] .



[ صفحه 36]