در آيين مسيحيت، و کتابهاي مقدس اين آيين نيز، بشارتهاي بيشتر و روشنتري، درباره موعود آخرُ الزَّمان، رسيده است. و علت آن، يکي قرب زمان است، زيرا با ظهور حضرت مسيح«ع»، زمان در مقياس کلي، به ظهور حضرت مهدي«ع» نزديکتر شده است. علت ديگر، تحريف کمتري است که در اين آثار پديد آمده است. و اين نيز از جهتي به زمان مربوط مي شود؛ زيرا از دوره نزول و صدور آثار مقدس يهود، زمان بسيار بيشتري مي گذرد، تا دوره نزول و صدور آثار



[ صفحه 58]



مقدس مسيحيت. اين امر باعث شده است، تا دست تحريف و پوشيده داري، در اين آثار، به اندازه آثار يهود فرصت کار نيابد، اگر چه علماي مسيحي نيز در اين باره کوشش بسيار کردند، و در تأييد يا ردِّ انجيلها، به اين مسائل نيز توجه داشتند، و «انجيل بَرنابا» را کمتر تأييد کردند.

به هر حال، در آثار ديني مسيحيت نيز، اين بشارتها آمده است. در اينجا، به چند کتاب، که در آنها بشارتها و اشارتهايي درباره ظهور آخرُ الزَّمان آمده است، اشاراتي مي کنيم:

انجيل مَتّي.

انجيل لُوقا.

انجيل مَرْقُس.

انجيل بَرنابا.

مکاشفات يوحَنّا.

و به دليل همين حضور در فرهنگهاي گوناگون، و در عقايد و کتابهاي امتها و ملتهاست، که در يکي از زيارتهاي حضرت حُجّتِ بنِ الحَسَن«ع»، چنين آمده است:

اَلسَّلامُ عَلي مَهدِي الْاُمَم، وَ جامِعِ الکَلِم.

سلام بر مهدي، که امتها از او سخن گفته اند، همو که همه اقوام و افکار را متحد مي کند، و زير يک پرچم گرد مي آورد.



[ صفحه 59]