محدَّثانِ معتبر، از شيعه و اهل سُنَّت، بنابر احاديث بسيار از پيامبر اکرم«ص» و امام علي بن ابيطالب«ع» و ديگر امامان [1] ، شمايل و اوصاف امام مهدي«ع» را، در کتابهاي خويش

آورده اند:

چهره اش گندمگون. ابروانش هلالي و کشيده. چشمانش سياه و درشت و جذّاب. شانه اش پهن. دندانهايش برّاق و گشاده. بينيش کشيده و زيبا. پيشانيش بلند و تابنده. استخوان بنديش استوار و صَخْرَه سان. دستان و انگشتانش درشت. گونه هايش کم گوشت و اندکي متمايل به زردي- که از بيداري شب عارض شده-. بر گونه راستش خالي مشکين. عضلاتش پيچيده و محکم. موي سرش بر لاله گوش ريخته. [2] .

اندامش متناسب و زيبا. هيئتش خوش منظر و رباينده. رخساره اش در هاله اي از شرم بزرگوارانه و شکوهمند غرق. قيافه اش از حشمت سرشار. نگاهش دگرگون کننده. خروشَش درياسان، و فريادش همه گير.