عالم پژوهشگر، و اعتقادشناسِ محقِّق، سيد اسماعيلِ عقيلي طبرسي(در گذشته 1321 هـ. ق)، مؤلف کتاب اعتقادي و تحقيقي«کِفايةُ المُوَحِّدين»، در مقاله اُولي، از فصل دوازدهم، از فصول امامت، احاديث بسياري درباره مهدي و ظهور و علائمِ ظهور، از مدارک معتبر، نقل کرده است. شماري از مدارک او از اين قرار است:

صحيحِ بُخاري. صحيحِ مُسلم. سُنَنِ ابي داود. سُنَنِ ابن ماجَه. سُنَنِ نسائي. جامع تِرمذي. مُسنَدِ احمد حَنبَل. اَلجمعُ بينَ الصَّحيحَينِ ابو عبدالله اَزْدي حميدي. الجمعُ بينَ الصِّحاحِ السِته رزين بن معاويه عَبدَري. جامِعُ الاصولِ مجدُ الدّين ابن اثير. فردوسُ الاَخبارِ ديلمي. معجم کبير طَبَراني. فرائدُ السِّمْطَينِ حَمويئي. حِليةُ الاَولياء و اربعينِ ابو نُعيم. غريب الحديث ابن قُتَي به. تفسير ثَعلَبي. اَلجَرْحُ و التَّعديلِ دارَقُطْني. کفايةُ الطّالب، و اَلبيانِ گنجي شافعي.



[ صفحه 80]



مؤلف در آغاز نقل احاديث مي گويد:

آنچه رسيده است از رسول خدا- صَلَّي اللهُ عليهِ و آلِه و سَلَّم- و امير المؤمنين و ائمه طاهرين- صلواتُ اللهِ علَيهِم اَجمَعين- از اخباريکه علماء عامه و رُواتِ ايشان، در صِحاح و مؤلِّفات معتبره خودشان نقل کرده اند، هر يک از آنها نصِّ صريح است بر امامت و خلافت آن زبده آفاق. و اخباري که در اين باب نقل شده بعيد نيست که در کثرت و تَظافُر، نظير اخبار وارده در«غدير خُم» باشد، که در حق امير المؤمنين علي بن ابيطالب- عليه السَّلام- وارد شده، چنانکه عنقريب ظاهر خواهد شد. حافظ ابو نُعيم، در کتاب «حِليةُ الاولياء» دوازده حديث، به اسناد صحيحه معتبره، از رسول خدا- صلَّي الله عليه و آله و سَلَّم- در نصّ بر امامت و خلافت حضرت مهدي- عَجَّل اللهُ تَعالي فَرَجَه- روايت کرده که سيدِ انبياء- صلّي اللهُ عليه و آلِه و سَلَّم- به امّت خود اِخبار فرمود...

و سرانجام، در اواخر اين مقاله، از فصل ياد شده، مي گويد:

... اين هفتاد حديث، مجملي از اخبار منقوله، از کتب و مؤلَّفات علماء عامّه است، به طُرُق و روايات ايشان، از تنصيصِ(تصريحِ) رسول خدا، بر امامت و خلافتِ حضرت حُجَّةُ الله، صاحب العصرِ و الزَّمان- عَجَّلَ اللهُ فَرَجَه- و حال آنکه اکثر اخباري را که از علماء عامّه، در اين باب رسيده است، نقل ننموديم...

آنگاه به مطالب خويش، چنين ادامه مي دهد:

... و علاوه بر اين نُصوصات، اخبار بسياري در کتب و مؤلَّفاتِ خودشان، از اوصافِ حضرتِ مهدي صاحب الزَّمان نيز، از رسولِ خدا«ص» روايت کرده اند... حافظ ابونُعيم، در کتاب «حِليةُ الاولياء»، به سند خود، از حُذيفَه روايت کرده، که رسولِ خدا

«ص» فرمود که: «مهدي مردي است از اولاد من، وَجْهُهُ کَالکُوکَبِ الدُّرّي رخساره او مانند ستاره تابنده است)»....

ابن شيرويه ديلمي، در کتاب «فردوس» [فردوسُ الاَخبار] و مؤلِفِ کتاب «مَصابيح»

[مَصابيحُ السُّنَة]، حسين بن مسعود فَرّاء [بَغَوي]، از ابن عباس روايت کرده اند، که رسولِ خدا- صلّي الله عليه و آله و سلَّم- فرمود که: «مهدي طاووس اهل بهشت است.»



[ صفحه 81]



...ابن اثير، در «جامع الاصول»، ده حديث در خصوصِ خروج مهدي، و اوصاف او ذکر کرده است، و شافعي گفته که اخبار در خصوص مهدي، از رسول خدا- صلي الله عليه و آله- به حد تواتُر رسيده است. و ثَعلًبي اخبار در خصوص مهدي- عليه السَّلام- را به پنج سند و روايت نقل کرده است... نيز ابو نُعيم، در کتاب «اربعين»، و «عوالي»، و

«فوائد»، قريب به چهل روايت، در باب خروج مهدي و اوصاف آن بزرگوار روايت کرده است... [1] .