کجا رفتند راهنمايان، و چه شدند برگزيدگان؟ کجايند خورشيدهاي درخشان، و ماهها ي تابان؟ کجايند درفشهاي دين، و استوانه هاي علم و يقين؟

کجاست بقيّة الله، مهدي آل محمد«ص»؟ که در جهان هست و زمين خالي از او نيست. کجاست آن کس که کژيها و کاستيها را به سامان مي آورد؟ کجاست آن کس که رسم ستم و بيداد را، از همه جا، بر مي اندازد؟ کجاست آن يادگار پيامبر و امامان؟ کجاست آن آرمان مطلوب حق پرستان؟ کجاست نابود کننده سرکشان و خود سران؟ کجاست ريشه کن کننده معاندان و گمراهي آفرينان و خدا ناشناسان؟ کجاست عزت بخش دوستان و خوار ساز دشمنان؟

کجاست گسترنده فضيلت و تقوي در همه جهان؟ کجاست قبله مقصود دوستان؟ کجاست راز برپايي زمين و آسمان؟ کجاست فاتح بزرگ گيتي و افرازنده پرچم هدايت و ايمان؟ کجاست سازمان دهنده گروههاي اصلاح طلب و با ايمان؟ کجاست طلب کننده پيامبران و پيامبر زادگان؟ کجاست انتقام گيرنده خون حسين سرور شهيدان؟...

کجاست فرزند محمد مصطفي؟ کجاست فرزند علي مرتضي؟ کجاست فرزند خديجه کبري؟ کجاست فرزند فاطمه زهرا؟...

اي جانها همه فداي تو، و اي ما همه برخي تو! اي زاده گزيدگان مهذّب و پاکان مطهّر! اي زاده مشعلهاي فروزان، و اختران تابان، و درفشهاي نمايان! اي زاده دانشهاي کامل، و سنتهاي مشهور، و حقايق مأثور؟ اي زاده معجزات موجود، و دلايل مشهود! اي زاده صراط مستقيم، و تبأ عظيم! اي زاده آيات بيّنات، و حجّتهاي بالغات! اي زاده طه و ياسين، و ذاريات و عاديات! اي



[ صفحه 352]



زاده صاحب معراج، و آورنده منهاج!... آيا تو در کجا به سر ميبري، و در چه سرزميني زندگي مي کني؟چقدر دشوار است که همگان را ببينيم و تو را نبينيم؟! تو از ما پنهاني، ليکن بيرون از ما نيستي! تو از ما دور نشده اي! تو آرمان مشتاقاني! تو مطلب معتقداني! تو سرلوحه شرف و عظمتي! تو کعبه بزرگي و عزت و حريّتي؟

اي عزيز مصر هستي، و اي زبده وجود و تجلي! اي مظهر خداي رحمان، و اي پيشوايان دلسوز مهربان! اي معطي علم، و اي مربّي عقل! اي محيي روح، و اي حيات جان! تا کي در طلب تو سرگردان باشيم؟ تا کي تو را بجوييم و به ديدار تو نايل نياييم؟ تا کي در جستجوي تو از ديده خون بيفشانيم؟...

آيا شود که شام تار فراق به صبح باز وصال بدل گردد؟ آيا رسد روزي که تو پرچم نصر الهي را برافراشته باشي، و ما گرداگرد تو را گرفته باشيم، تو امامت کني و ما با تو نماز گزاريم، نماز خون و قيام، نماز راز و نياز؟ آيا رسد روزي که بنگريم سراسر جهان را از هدل و داد آکنده اي، و دشمنان حق و عدالت را خوار و ناتوان ساخته اي، و سرکشان و حق باوران را نابود کرده اي، و ريشه مستکبران را بر آورده اي، و ابرقدرتان را از صفحه روزگار بر انداخته اي؟! آيا مي شود که چنين روزي را ببينيم و خداي را بر اين نعمت بزرگ سپاس گزاريم، و فرياد بر آوريم: الحمد لله ربّ العالمين.