رسالت عظيم مهدي موعود، يعني مصلح فاطمي، و انقلابي بزرگ و شورشگر نهايي جهان و تاريخ، اين است که يک جهان بشري موحّد و بالغ پديد آورد، و صحنه زيست انسان را از همه اصالتهاي راستين بياکند، و يک «ارض مملوّ از عدل و داد؛ پديدار سازد. بنابراين، دولت مهدي دولت جهاني است، و حکومت مهدي حکومت«ارضي» که اعم است از حکومت جهاني. پس عدالتي که او مي آورد، تنها عدالت اجتماعي نيست- چنانکه در پيش نيز گفتيم- بلکه عدالت حياتي و سياره اي است، يعني او در همه پديده ها، ارزشها، بهره برداريها، بهره بخشيها، و در همه شئون و اقتضاآت اين سياره- آنچنانکه خدا هخواسته است- عدالت را برقرار خواهد کرد. آري، مهدي«ع» رهبر يک حيات هماهنگ، و يک هماهنگي جاري، و همگوني ژرف، و شکفتن ساري، و نبض عادل، و نظم مينوي خواهد بود. و با ظهور او، سرانجام، جهان پيرو حکومت فاطمي خواهد شد. و مهدي- فرزند بانوي عظمي فاطمه رهرا«ع»- بر سراسر اقاليم بشري حکم خواهد راند. و همه صفات پيامبران و مصلحان، د راو، تجلي خواهد کرد. و امامي فاطمي، قافله سالار بشريت بزرگ خواهد گشت. و آنجاست که نظر جعف بن محمد رودکي، پدر شعر فارسي تحقق خواهد يافت، که به قول معروفي بلخي:



از رودکي شنيدم سلطان شاعران

کاندر جهان، به کس مگرو، جز به فاطمي





[ صفحه 328]