خاص و عام ميدانند، که در اخبار و احاديث، ضمن شمردن علائمِ قيام قيامت، آمده است که مردي از اهل بيت پيامبر«ص» خروج مي کند، که نام او مهدي«ع» است. او زمين را، پس از آنکه از جور و بيداد آکنده باشد، از عدل و داد آکنده مي سازد. در آخرِ ايام او، عيساي مريم«ع» از آسمان فرود مي آيد، جِزيه را بر ميدارد، صليب را مي شکند، و دَجّال را مي کشد. [1] .