در برخي از احاديث اشاره شده است به حضور فعّال «عجم» [1] در جامعه مهدي. البته مقصود از عجم ملتهاي غير عرب است، و ليکن، به احتمال قوي، بيشترين مصداق آن در هنگام ظهور، ايرانيان خواهند بود، بويژه که مرکز ثقل تشيع نيز در ايران است، اين سرزمين قهرمان و مقدس. به هر حال شرق(شرق کشورهاي اسلامي)، و خراسان (سرزمين خورشيد طالع)، و طالقان، و قم(وري)، و مکه مکرمه، و مدينه منوره، و نجف اشرف، و کوفه، در جريان ظهور حق مطلق، نقشهايي عمده دارند، چنانکه قسطنطنيه(استانبول فعلي) نيز، يکي از مراکز مهم فتحهاي اوليه مهدي و ياران اوست!... از شهرها و سرزمينهاي ديگري نيز، در مبارزات و فتوحات اوليه سپاهيان مهدي آل محمد(ص»، نام بده شده است، شهرها و سرزمينهايي که محل درگيريهاي بزرگ و حوادث گران است، از جمله:



[ صفحه 296]



انطاکيه [2] ، دمشق، فلسطين، اردن، حمص، و حلب. و سپس که در اين مراکز، و پاره اي جاهاي ديگر- از جمله سرزمين چين- مبارزات و درگيريهايي اتفاق افتاد، و فتحهاي نمايان و پيروزيهاي بزرگ، نصب مهدي و ياران او شد، آثار نصر و غلبه اين قيام معلوم مي شود، و اندک اندک، سراسر جهان، از وقوع حادثه کبري، و قيامت صغري، آگاه مي گردند، آنگاه مقدمات فتح همه جهان فراهم مي گردد، و انقلاب به همه جا راه مي گشايد، و در مدتي کوتاه، از جايي که خورشيد طلوع مي کند تا آنجا که غروب مي کند، همه جا را، فرا مي گيرد.