هنگامي که انسان حق و راه خق را بدرستي شناخت، در آن راه پايداري مي کند، و در برابر شدايد و مشکلات، و ناسازگاريهاي زمان تحمل و بردباري به خرج مي دهد، و به هيچ گونه، دست از راه حقّ خود بر نمي دارد. و اين خود فضيلتي بزرگ است. امام جعفر صادق «ع» از پيامبر اکرم«ص» روايت کرده است که آن حضرت به اصحاب خويش فرمود:

پس از شما مردمي خواهند آمد، که به يک تن از آنان، اجر پنجاه تن از شما را خواهند داد. اصحاب گفتند: اي پيامبر! ما در جنگهاي بدر، و احد، و حنين با تو بوده ايم، و درباره ما آياتي از قرآن نازل شده است، اين چگونه خواهد بود؟ پيامبر فرمود: شما اگر در شرايطي که آنان قرار مي گيرند قرار بگيريد، آن تحمل و شکيبايي را که آنان دارند نخواهيد داشت. [1] .

بدينگونه انسان عصرغيبت، بايد داراي شناختي درست و بصيرتي درخشان باشد، تا بتواند اعتقاد حق را حفظ کند، و در برابر هر پيشامد، پايدار باشد. انسان منتظر بايد بداند انتظار چيست؟ و براي چيست؟ او منتظر کيست؟ و ظهور مقدمه چه اموري است؟ اگر اين شناخت صحيح را به دست آورد، داراي فضيلتي بزرگ خواهد بود. چنانکه از امام صادق «ع» رسيده است:



[ صفحه 283]



هر کس امر امامت و رهبري را بشناسد، آنگاه پيش از قيام قائم از جهان برود، پاداش او مانند کسي است که در رکاب قائم شهيد بشود. [2] .

و اين بدان علت است که با شناخت امر رهبري و امامت، انسان در خط الهي معرفت قرار مي گيرد، و داخل در حوزه ولايت الهي مي شود. و اينچنين کسي، در هر حال، در مقام قرب و کرامت است.