ما مي گوئيم اصلاً طول عمر ايشان اگر چند هزار سال ديگر و بلکه بيشتر نيز بر آن افزوده شود نبايد مورد حرف و محل شبهه باشد زيرا امکان ذاتي و امکان وقوعي طول عمر ثابت و مسلّم است، حال ما چه امکان طبيعي طول عمر و وقوع آن را ثابت کنيم (چنانچه ثابت است) و چه امکان آن را ثابت ندانيم و عمر طولاني را يک امر خارق العاده و معجزه بشماريم، در مورد طول عمر ايشان اگر ايمان به خدا و قدرت و توانائي و صحت نبوات داريم نبايد ترديد کنيم.

مسأله طول عمر آن حضرت مسأله اي است که صدها حديث بر آن دلالت دارد و مشيّت ازلي الهي بر آن تعلق گرفته است.

هر کس خدا را قادر و توانا مي شناسد، بايد آن را باور کند و هر کس العياذ بالله خدا را عاجز مي شمارد و عجز را نقص و از صفات سلبيه حق نمي داند، هر چه دلش مي خواهد بگويد اما مي گوئيم عجز، نقص است و ناقص، محتاج است و محتاج واجب الوجود نمي باشد.

حضرت صاحب الامر ـ عجل الله تعالي فرجه ـ را در اين دوران عمر طولاني مکرّر مردمان بزرگ که از صفاي باطن و استعداد خاص بهره مند بوده اند، زيارت و مشرف به ملاقات و نعمت ديدارش شده اند.

در اين موضوع سخن از امکان طول عمر و عدم امکان بي مورد است و به نظر ما اصلاً از ابتدا بي جهت جواب اين سؤال را در مباحث راجع به طول عمر آن حضرت وارد کرده اند.

آنکه فرضاً مي گويد طول عمر محال عقلي است و عقلاً امکان ناپذير است، يا مي گويد محال طبيعي است، بايد برهان و دليل بياورد، مع ذلک ما ثابت کرديم که عمر بسيار طولاني نه محال عقلي و ذاتي است و نه استحاله وقوعي در آن فرض مي شود و نه محال طبيعي است.

باز مي گوئيم: ما آنچه را از گفتار دانشمندان و نتايج کاوشها و آزمايشهاي علمي علماي غرب نقل کرديم براي روشن شدن ذهن بعضي از صاحبان افکار سطحي و افراد کم اطلاع بود که بدانند امکان طبيعي طول عمر مورد قبول علماي بزرگ شرق و غرب است.

اما در مورد طول عمر امام زمان ـ أرواحنا فداه ـ فرضاً هم امکان طبيعي طول عمر ثابت نباشد، تکيه ما بر قدرت خدا و اراده باري تعالي ست و از اينکه طول عمر آن حضرت خارق العاده هم باشد، هيچ شبهه اي را وارد نمي دانيم. زيرا مسأله خارق عادات و ايمان به معجزه اساس قبول و پذيرش نبوات است.

تمام معجزات پيغمبران امور خارق العاده است و اين کساني که در اين موضوع استبعاد مي کنند، در مورد معجزات حرفي ندارند و تسليم هستند. چه فرق مي کند، احياء موتي و زنده کردن مردگان و تبديل عصا به ثعبان و پيدايش ناقه از سنگ و نزول مائده از آسمان و سخن گفتن کودک در گهواره و ولادت عيسي بدون پدر با عمر بسيار طولاني.

اگر امکان طبيعي طول عمر را علم تصديق مي کند، امکان طبيعي بعضي از معجزات را تصديق نکرده است پس چگونه در آن شک مي کنيم با اينکه اين را قبول داريم.

ما مي گوئيم به هر حساب که باشد، ايراد يا استبعاد طول عمر حضرت قائم آل محمد ـ عجل الله تعالي فرجه ـ بي وجه است و اگر تمام عُقلا جمع شوند و بخواهند در ايراد به طول عمر آن حضرت يک سخن خردپسند و دليل معقولي درست کنند ممکن نيست.

خدا فرموده و پيغمبر خبر داده و ائمه طاهرين هم مژده داده اند که حضرت حجت عصر، فرزند حضرت امام حسن عسکري (ع) همان کسي که در بامداد روز نيمه شعبان سال 255 عالم را به نور جمال خود منوّر ساخت، بعد از غيبت بسيار طولاني که مردم در امر آن حضرت در حيرت و سرگرداني واقع مي شوند و اکثراً به شک و ترديد مي افتند و عالم پر از ظلم و جور و فشار و ناراحتي و فساد و انواع نگرانيها مي شود ظهور مي فرمايد و جهان را پر از عدل و داد مي کند و در دنيا يک حکومت جهاني تشکيل مي دهد و قانون واحد اسلام را همه جا اجرا مي سازد و در سراسر عالم عدالت اجتماع و بر اساس تعاليم قرآن برقرار مي نمايد.

با اينکه اين بشارتها قطعي و مسلّم و متواتر است، خداوند هم بر هر کار قادر و توانا است ديگر جاي شبهه و شک و ترديد نيست.

اين استبعادات طول عمر و سرّ غيبت همه از وساوس شيطان است و چنانچه توضيح داده شد به هر نحو که در طول عمر نظر بدهيم، استبعاد طول عمر حضرت صاحب الزمان ـ عجل الله تعالي فرجه ـ صحيح نيست. علم و عقل و نقل و قرآن و احاديث و کتابهاي ديني ملل ديگر و آراء و نظر دانشمندان قديم و جديد و تجربه، همه پشتيبان و مؤيد عقيده ما مي باشند.