سابق بر اين که فکر تشکيل جامعه جهاني کمتر مطرح مي شد و به تعاليم اسلام در اين زمينه کمتر توجه مي کردند، براي اين بود که با وسايل ارتباط سابق، تشکيل جامعه جهاني را بسيار دشوار و بلکه نا ممکن مي شمردند ولي امروز که صنعت تلگراف تلويزيون، راديو، هواپيما و وسايل ديگر، شهرها را همانطور که در اخبار و احاديث رسيده به هم نزديک کرده و اهل عالم را مثل اهل يک محله و يک خانواده و فاميل قرار داده است، زمينه تشکيل يک حکومت جهاني در سايه تعاليم مترقّي و جامع اسلام را نيز فراهم کرده است و هر چه علم و صنعت جلو برود زمينه اجراي احکام عالي اسلام نيز آماده تر و بشارتهاي اولياي دين به وقوع نزديک تر مي شود. به تدريج موقعيّت ها و قدرتهاي محلّي و فردي در دنيا رو به ضعف گذارده و عموم ملل، بطور مستقيم يا غير مستقيم در تعيين سرنوشت دنيا دخالت مي نمايند [1] و نظامات و قوانين منطقه اي از بين مي رود. و يگانه نظامي که مي تواند جايگزين تمام اين نظامات شود و همه را بطور عادلانه اداره نمايد نظام اسلام است.

پس عالم خود به خود به سوي هدفهاي اسلام گام بر مي دارد و اين ختلاف نظامات، قوانين، سيستم هاي اجتماعي و سياسي را پشت سر مي گذارد و يک تفاهم عمومي اسلامي بوجود خواهد آمد و ظلم و ستم، و تجاوز و افراط و تفريط پايان خواهد يافت.

اسلام از آغاز، اين آينده درخشان را براي دنيا پيش بيني کرده و صريحاً در آيات و روايات وعده قطعي داده است و بشر را به انتظار چنين روز و عصر و زماني که همه در زير پرچم اسلام در آيند و اهل يک دين و ملت و حکومت شوند گذارده و به ظهور آن رهبر عالي قدري که جهان آينده را بايد اداره نمايد و عالم را پر از عدل و داد کند بشارت داده و او را به همگان معرفي نموده است.