بازگشت

حکومت متحد جهاني


پس اسلام آئين تمام مردم جهان و دين جامعه بشري است اما نه آن جامعه جهاني که (لاينس پالينک) و جمعي ديگر از متفکرين مي گويند و از حکومت متحد جهاني دم مي زنند و مجله (طرفداران حکومت متحد جهاني) افکار آنها را منتشر مي سازد. زيرا اگر آن حکومت فرضاً روزي در جهان تأسيس شود مثل اين سازمانهاي بين المللي که بعد از جنگ اول و دوم جهاني تأسيس شد همانطور که مخالفين آن مانند «استراوس» عقيده دارند براي بشر موجب زحمت و سلب آزادي، و وسيله تسلط اقويا بر ضعفا مي شود و به قول مخالفين حکومت متحد جهاني، وسيله گسترش يک ظلم مدرن در عالم خواهد شد چون اين حکومتي که اينها عنوان کرده اند مبتني بر ايمان به خدا و توحيد و عقايدي که براي همه يک قدر مشترک معنوي باشد نيست و بر اساس ايمان واقعي افراد به حقوق و آزاديهاي ديگران به وجود نمي آيد آن حکومتي که اين آقايان مي گويند اين است که توسعه سلاحهاي مخرّب و اتمي که تمدّن و نسل بشر را به خطر انداخته اگر يک جامعه جهاني و حکومت متحد نباشد سرانجام خواه و ناخواه موجب انقراض نسل بشر خواهد شد، پس بايد براي جلوگيري از اين خطرات از هم اکنون ملل دنيا دست به کار تأسيس يک جامعه جهاني در تحت لواي قانوني بشون.

اين حکومت نه بوجود خواهد آمد و نه اگر بوجود آيد ضامن اجرائي خواهد داشت و نه شهوات و غرائز آدمي را که محرک او به جنگ و فتنه است مهار کرده و بطور صحيح راهنمائي مي نمايد و نه مي تواند يک برادري ايماني و انساني در عالم بوجود آورد.