از قرآن شريف آيات متعددي [1] به ظهور حضرت مهدي (ع) تفسير و تأويل شده است مانند آيه: (ليستخلفنهم في الارض) [2] و آيه: (ليظهره علي الدين کله) که جمعي از مفسرين مثل ابن عباس و سعيد بن جبير و سدي گفته اند که اين وعده در وقت ظهور حضرت مهدي (ع) عملي خواهد شد. [3] .

و آيه: (ولقد کتبنا في الزبور...). [4] .

و آيه: (الذين يؤمنون بالغيب). [5] .

و آيه: (ونريد أن نمنّ علي الذين استضعفوا في الارض...). [6] .

و آيه: (وانه لعلم للساعة) که مقاتل بن سليمان و اتباع او از مفسرين همه گفته اند در حق مهدي (ع) نازل شده است. [7] .

[1] عالم متتبع سيد هاشم بحراني کتابي به نام «المحجة فيما نزل في القائم الحجة» نگاشته که در آن بيش از صد آيه از آيات مفسّر به آن حضرت را جمع آوري کرده است.

[2] ينابيع الموده، ص426 و تفسير غرائب القرآن نيشابوري.

[3] تفسير فخر و السراج المنير شربيني و البيان، ص109 و نور الابصار، ص153، ب2.

[4] ينابيع الموده، ص425.

[5] غرائب القرآن و تفسير کبير.

[6] شرح ابن الحديد، ج4، ص336.

[7] اسعاف الراغبين، ب2، ص141 ـ نور الابصار، ب2، ص153 ـ ينابيع المودة، ص153 ـ البيان، ص109.