يکي از مشکلات بخش اقتصاد، استفاده نکردن صحيح و بجا از مواهب الهي است. نه از تمام ظرفيت خاک استفاده مي شود و نه از آب به درستي در راه احياء زمين بهره برداري مي گردد. در زمان امام مهدي عليه السلام و به برکت حکومت حقّ او آسمان، سخاوتمندانه مي بارد و زمين بي دريغ بار مي دهد.

امام علي عليه السلام فرمود:

... وَلَوْ قَدْ قامَ قائمُنا لَاَنْزَلَتِ السَّماءُ قَطْرَها وَ لَاَخْرَجَتِ اْلاَرْضُ نَباتَها... [1] .

و چون قائم ما قيام کند، آسمان باران مي ريزد و زمين گياه بيرون مي آورد...

در زمان حاکميت آخرين حجت حقّ همه زمين و امکانات آن در اختيار امام خوبان قرار مي گيرد تا سرمايه اي کلان براي پي ريزي اقتصادي سالم فراهم شود.

امام باقرعليه السلام فرمود:

...تُطْوي لَهُ الْاَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ... [2] .

زمين براي او پيچيده مي شود (در لحظه اي از نقطه اي به نقطه ديگر مي رود) و تمام گنجهاي آن براي او آشکار مي گردد.