بدون ترديد انتظار سازنده که از مهم ترين عوامل فعاليت و پويايي است تنها در سايه مخفي بودن زمان ظهور شکل خواهد گرفت زيرا با مشخص بودن زمان ظهور کساني که مي دانند ظهور را درک نمي کنند انگيزه اي براي تحرک و زمينه سازي نخواهند داشت و به سکون و رکود روي خواهند آورد.

حال آنکه با پنهان بودن زمان ظهور، انسان هاي همه عصرها و دوران ها به اميد اينکه ظهور را در زمان خود ببينند تلاش مي کنند تا زمينه هاي ظهور را فراهم کنند و جامعه خود را به جامعه اي صالح و پويا تبديل نمايند.

به علاوه در صورت معين بودن وقت ظهور چنانچه براي مصالحي ظهور در زمان وعده داده شده رخ ندهد چه بسا افرادي در اصل اعتقاد به امام مهدي عليه السلام دچار ترديد شوند.

امام باقرعليه السلام در پاسخ اين سؤال که آيا ظهور وقت مشخّصي دارد فرموده است:

کساني که وقت تعيين مي کنند دروغ مي گويند، (و اين سخن را تکرار فرمود) زماني که موسيعليه السلام به دعوت پروردگار به مدت سي روز از ميان قوم خود بيرون رفت و خداوند بر آن سي روز، ده روز ديگر افزود قوم او گفتند: موسي به وعده خود وفا نکرد و آنچه نبايد مي کردند، کردند. [از دين برگشتند و گوساله پرست شدند] [1] .