خروج سفياني از علائمي است که در روايات فراواني به آن اشاره شده است. سفياني مردي از نسل ابوسفيان است که اندکي پيش از ظهور از سرزمين شام قيام مي کند. او جنايت کاري است که از قتل و کشتار هيچ پروايي ندارد و با دشمنان خود به شکل فجيعي رفتار مي کند.

امام صادق عليه السلام در توصيف او مي فرمايد:

«اگر سفياني را ببيني پليدترين مردم را مشاهده کرده اي» [1] .

آغاز قيام او ماه رجب است. وي پس از تصرف شام و مناطق اطراف آن به عراق حمله کرده و در آنجا به کشتار گسترده اي دست مي زند.

بر اساس بعضي از روايات از خروج تا کشته شدن او پانزده ماه به طول مي انجامد. [2] .