از مباحث مربوط به زندگي امام مهدي عليه السلام طول عمر آن بزرگوار است. براي بعضي اين سؤال مطرح است که چگونه ممکن است انساني، عمري چنين طولاني داشته باشد؟! [1] .

سرچشمه اين سؤال و علت طرح آن اين است که آنچه در جهان امروز، معمول و متداول است عمرهاي محدودي است که حداکثر بين 80 تا 100 سال طول مي کشد [2] و بعضي با ديدن و شنيدن اينگونه عمرها، نمي توانند يک عمر طولاني را باور کنند يا آن را دور مي شمارند. وگرنه عمر طولاني از نظر عقل و دانش بشري امري غير ممکن نيست و دانشمندان با مطالعه اجزاء بدن به اين حقيقت رسيده اند که ممکن است انسان، سال هاي بسيار طولاني زنده بماند و حتي گرفتار پيري و فرسودگي هم نشود.

برنارد شاو مي گويد:

از اصول علمي مورد پذيرش همه دانشمندان بيولوژيست، اين است که براي عمر بشر نمي توان حدي تعيين کرد و حتي ديرزيستي نيز مسئله مرزناپذيري است. [3] .

پروفسور «اتينگر» مي نويسد:

به نظر من با پيشرفت تکنيک ها و کاري که ما شروع کرده ايم بشر قرن بيست و يکم خواهد توانست هزاران سال عمر کند. [4] .

بنابراين تلاش دانشمندان براي دست يافتن به راههاي غلبه بر پيري و رسيدن به دراز عمري نشانگر امکان چنين پديده اي است چنانکه در اين مسير گام هاي موفقيت آميزي برداشته شده است و هم اکنون در گوشه و کنار جهان کم نيستند افرادي که بر اثر شرايط مناسب آب و هوايي و تغذيه مناسب و فعّاليت مناسب بدني و فکري و عوامل ديگر، عمري نزديک به صدوپنجاه سال و گاهي بيشتر از آن دارند مهم تر اينکه عمر طولاني در گذشته تاريخ انسان ها بارها تجربه شده است و در کتاب هاي آسماني و تاريخي، انسان هاي زيادي با نام و نشان و شرح حال ياد شده اند که مدت عمر آن ها بسيار درازتر از عمر بشر امروز بوده است.

در اين زمينه کتاب ها و مقالات متعدّدي نوشته شده است که براي نمونه چند مورد را بيان مي کنيم:

1. در قرآن آيه اي هست که نه تنها از عمر طولاني بلکه از امکان عمر جاويدان خبر مي دهد و آن آيه درباره حضرت يونس عليه السلام است که مي فرمايد:

اگر او (يونس عليه السلام) در شکم ماهي تسبيح نمي گفت، تا روز رستاخيز در شکم ماهي مي ماند. [5] .

بنابراين آيه شريفه عمري بسيار طولاني (از عصر يونس عليه السلام تا روز رستاخيز) که در اصطلاح زيست شناسان عمر جاويدان ناميده مي شود براي انسان و ماهي از نظر قرآن کريم امکان پذير است. [6] .

2. قرآن کريم در مورد حضرت نوح عليه السلام مي فرمايد:

به راستي ما نوح را به سوي قومش فرستاديم، پس /950 سال در ميان آنها درنگ نمود. [7] .

آنچه در آيه شريفه آمده است مدت پيامبري آن حضرت است و براساس برخي روايات، مدت عمر آن بزرگوار /2450 سال طول کشيده است! [8] .

جالب اينکه در روايتي از امام سجادعليه السلام نقل شده است که فرمود:

در امام مهدي عليه السلام سنت و شيوه اي از زندگي حضرت نوح عليه السلام است و آن طول عمر است. [9] .

3. و نيز درباره حضرت عيسي عليه السلام مي فرمايد:

... و هرگز او را نکشتند و به دار نياويختند بلکه امر به آنها مشتبه شد... به يقين او را نکشتند بلکه خداوند او را به سوي خود بالا برد که خداوند توانا و فرزانه است. [10] .

همه مسلمانان به استناد قرآن و احاديث فراوان معتقدند که عيسي عليه السلام زنده است و در آسمان هاست و به هنگام ظهور حضرت مهدي عليه السلام فرود آمده و او را ياري خواهد کرد.

امام باقرعليه السلام فرمود:

در صاحب اين امر (مهدي عليه السلام) چهار سنّت از چهارتن از پيامبران است... و از عيسي عليه السلام سنتي دارد و آن اينکه: (درباره مهدي نيز) مي گويند: او در گذشته است در حالي که او زنده مي باشد. [11] .

علاوه بر قرآن در تورات و انجيل نيز سخن از دراز عمران مطرح گرديده است.

در تورات آمده است که:

... تمام ايام آدم که زيست نهصد و سي سال بود که مُرد... جمله ي ايام «انوش» نهصد و پنج سال بود که مُرد... و تمامي ايّام «قينان» نهصد و ده سال بود که مُرد... پس جمله ي ايّام «متوشالح» نهصد و شصت و نه سال بود که مُرد... [12] .

بنابراين تورات صريحاً به وجود افرادي با داشتن عمرهاي طولاني (بيش از نهصد سال) اعتراف مي کند.

در انجيل نيز عباراتي موجود است که نشانگر آن است که عيسي عليه السلام پس از به دار کشيده شدن زنده گرديده و به آسمان بالا رفته است. [13] و در روزگاري فرود خواهد آمد و مسلّم است که عمر آن بزرگوار از دو هزار سال بيشتر است.

با اين بيان روشن مي شود که پيروان دو آئين يهود و مسيحيت بايد به علت اعتقاد به کتاب مقدس به عمرهاي طولاني نيز معتقد باشند.

گذشته از اينکه طول عمر از نظر علمي و عقلي پذيرفتني است و در گذشته تاريخ، موارد بسيار دارد، در مقياس قدرت بي نهايت خداوند نيز قابل اثبات است. به اعتقاد همه پيروان اديان آسماني تمام ذرات عالم در اختيار خداوند است و تأثير همه سبب ها و علّت ها به اراده او بستگي دارد و اگر او نخواهد سبب ها از تأثير باز مي ماند و نيز بدون سبب و علّت طبيعي، ايجاد مي کند و مي آفريند.

او خدايي است که از دل کوه، شتري بيرون مي آورد و آتش سوزنده را بر ابراهيم عليه السلام سرد و سلامت مي سازد و دريا را براي موسي و پيروانش خشک مي کند و آنها را از ميان دو ديوار آبي عبور مي دهد! [14] آيا از اينکه به عصاره انبياء و اولياء و آخرين ذخيره الهي و نهايت آمال و آرزوي همه نيکان و تحقق بخش وعده بزرگ قرآن را عمري طولاني بدهد، ناتوان خواهد بود؟!

امام حسن مجتبي عليه السلام فرموده است:

... خداوند عمر او را (مهدي عليه السلام) در دوران غيبتش طولاني مي گرداند، سپس به قدرت خدايي اش او را در سيماي جواني زير چهل سال آشکار مي سازد تا مردمان دريابند که خداوند بر هر کاري تواناست. [15] .

بنابراين جريان طول عمر امام دوازدهم عليه السلام، از ابعاد مختلف عقلي و علمي و تاريخي امري ممکن و پذيرفتني است و پيش از همه اينها از جلوه هاي اراده خداوند بزرگ و تواناست.