خودسازي
قرآن کريم مي فرمايد:
«وَ قُلْ اِعْمَلُوا فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ» [1] .
[اي پيامبر به مردم] بگو عمل کنيد [ولي بدانيد] که خداوند و پيامبرصلي الله عليه وآله و مؤمنان، کارهاي شما را مي بينند.
در روايات آمده است که مراد از «مؤمنون» در اين آيه شريفه، امامان معصوم عليهم السلام هستند. [2] بنابراين، اعمال مردم به نظر امام زمان عليه السلام مي رسد. و آن بزرگوار از پس پرده غيبت، شاهد و ناظر کارها است. اين حقيقت اثر تربيتي بزرگي دارد و شيعيان را به اصلاح کارهاي خود وامي دارد و از اين که در برابر حجّت خدا و امام خوبي ها به زشتي ها و گناهان آلوده شوند باز مي دارد. البته به هر اندازه توجه انسان به آن معدن صفا و پاکي، بيشتر باشد، آئينه دل و جانش، صفاي بيشتري مي يابد و اين روشني و زلالي در گفتار و رفتار او آشکارتر مي گردد.
پاورقي
[1] سوره توبه، آيه 105.
[2] کافي، ج 1، باب عرض الاعمال، ص 171.