امتحان کردن مردم يکي از سنّت هاي خداوند است. او بندگان خود را به اسباب گوناگون مي آزمايد تا ميزان استواريشان در مسير حق روشن شود. البتّه نتيجه امتحان براي خداوند معلوم است ولي در کوره آزمايشها اين بندگان هستند که ساخته مي شوند و به جوهر وجود خود پي مي برند.

امام کاظم عليه السلام فرمود:

هنگامي که پنجمين فرزندم غايب شد، مواظب دين خود باشيد تا کسي شما را از آن بيرون نکند براي صاحب اين امر (= امام مهدي عليه السلام) غيبتي خواهد بود که گروهي از پيروان او از اعتقاد خود دست بر مي دارند و اين غيبت، آزموني است که خداوند با آن بندگانش را امتحان مي کند. [1] .