از آن جا که ولادت امام دوازدهم عليه السلام به صورت پنهاني انجام گرفت بيم آن بود که شيعيان در شناخت آخرين حجّت پروردگار به اشتباه و گمراهي گرفتار آيند. امام عسکري عليه السلام وظيفه داشت تا فرزند خود را به گروهي از بزرگان شيعه و افراد مورد اعتماد معرفي کند تا آنان نيز خبر ولادت او را به ديگر پيروان اهل بيت عليهم السلام برسانند و بدين ترتيب ضمن معرفي آن بزرگوار، تهديدي نيز متوجّه وجود آن آخرين سفير حق نگردد.

«احمد بن اسحاق» که از بزرگان شيعه و پيروان ويژه امام يازدهم عليه السلام است مي گويد:

خدمت امام عسکري عليه السلام شرفياب شدم و مي خواستم در مورد امام پس از او سؤال کنم؛ ولي پيش از آن که سخني بگويم فرمود: اي احمد! همانا خداي متعال از آن زمان که آدم را آفريده، زمين را از حجت خود خالي نگذاشته است و تا قيامت نيز چنين نخواهد کرد! به واسطه حجت خدا، بلا از اهل زمين برداشته مي شود و [به برکت وجود او] باران باريده و بهره هاي زميني بيرون مي آيد.

عرض کردم: اي پسر رسول خدا! امام و جانشين پس از شما کيست؟!

آن حضرت با شتاب به درون خانه رفت و بازگشت در حالي که پسري سه ساله که رويش همانند ماه تمام مي درخشيد بر دوش خويش داشت و فرمود: اي احمد بن اسحاق! اگر نزد خداي متعال و حجّت هاي او گرامي نبودي، اين پسرم را به تو نشان نمي دادم! همانا او هم نام و هم کنيه رسول خداست و کسي است که زمين را از عدل و داد پر مي کند همان گونه که از ظلم و ستم پر شده باشد.

گفتم: سرور من! آيا نشانه اي هست که قلبم به آن آرام گردد؟!

[در اين هنگام] آن کودک، لب به سخن گشود و به زبان عربي روان گفت:

«اَنا بَقيةُ اللّهِ في اَرْضِهِ والمُنْتَقِمُ مِنْ اَعْدائِهِ... من بقية الله در زمين هستم که از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت؛ اي احمد بن اسحاق، پس از اين که با چشم خود مي بيني در پي نشانه مباش!!»

احمد بن اسحاق گويد: پس [از شنيدن اين سخنان] با شادماني از خانه امام عليه السلام بيرون شدم.... [1] .

همچنين محمد بن عثمان [2] و چند تن ديگر از بزرگان شيعه نقل مي کنند:

چهل نفر از شيعيان نزد امام يازدهم گرد آمديم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، اين امام شما و جانشين من است. از او فرمان بريد و بعد از من در دين خود پراکنده نشويد که هلاک خواهيد شد و [بدانيد که] پس از امروز او را نخواهيد ديد....» [3] .

گفتني است که يکي از برنامه هاي ديني و سنت هاي سفارش شده، عقيقه کردن و وليمه دادن براي نوزاد است و آن کشتن گوسفند و طعام دادن به گروهي از مردم است که براي سلامتي و طول عمر فرزند تأثير فراوان دارد. امام حسن عسکري عليه السلام بارها براي فرزندش عقيقه کرد [4] تا ضمن عمل به اين سنّت نيکوي پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم گروه هاي بسياري از شيعيان را از ولادت امام دوازدهم آگاه سازد.

محمد بن ابراهيم گويد:

امام عسکري عليه السلام براي يکي از شيعيان خود، گوسفند سر بريده اي فرستاد و فرمود: اين از عقيقه فرزندم «محمد» است. [5] .