از آسيب هاي مهم در فرهنگ مهدويت، تفسيرها و برداشت هاي نادرست از موضوعات اين فرهنگ اسلامي است. تحليل نادرست و ناقص از روايات به دريافت غير صحيح مي انجامد که چند نمونه از آن را بيان مي کنيم.

1. برداشت غلط از مفهوم «انتظار» سبب شده است که بعضي گمان کنند که چون اصلاح جهان از فسادها به دست امام عصرعليه السلام خواهد بود ما در برابر تباهي ها و ناهنجاري ها هيچ وظيفه اي نداريم و بلکه ممکن است گفته شود که براي نزديک شدن ظهور امام مهدي عليه السلام بايد براي ترويج بدي ها و زشتي ها در جامعه اقدام کنيم!! اين انديشه نادرست در مقابل ديدگاه قرآن و اهل بيت عليهم السلام است که امر به معروف و نهي از منکر را از وظايف حتمي هر مسلمان مي داند.

بنيانگذار جمهوري اسلامي حضرت امام خميني(ره) در نقد اين ديدگاه فرموده اند:

ما اگر دستمان مي رسيد، قدرت داشتيم بايد برويم تمام ظلم ها و جورها را از عالم برداريم تکليف شرعي ماست. منتهي ما نمي توانيم. اين که هست اين است که حضرت [امام مهدي عليه السلام] عالم را پر مي کند از عدالت؛ نه شما دست برداريد از اين تکليفتان، نه اين که شما ديگر تکليف نداريد. [1] .

ايشان همچنين در ادامه بيانات خود فرموده اند:

[آيا] ما بر خلاف آيات شريفه قرآن دست از نهي از منکر برداريم؟ دست از امر به معروف برداريم و توسعه بدهيم گناهان را براي اين که حضرت بيايند؟! [2] .

لازم به ذکر است که ما در ابتداي بحث «انتظار» درباره معني صحيح انتظار سخن گفتيم.

2. بعضي از ظاهر بعضي از روايات اينگونه برداشت کرده اند که هر قيامي قبل از قيام امام مهدي عليه السلام محکوم و مردود است بنابراين در برابر قيام و انقلاب شکوهمند اسلامي ايران که قيامي بر ضدّ طاغوت و استکبار و در جهت برقراري احکام الهي بوده است موضع نادرستي گرفته اند.

در پاسخ بايد گفت که اجراي بسياري از احکام اسلامي مانند اقامه حدود و قصاص و نيز جهاد با دشمنان و مبارزه فراگير با فساد جز با تشکيل حکومت اسلامي ممکن نيست، بنابراين تلاش براي برقراري نظام اسلامي کاري پسنديده و مورد قبول است و نهي از قيام در بعضي از روايات به معني شرکت در قيام هاي باطل که انگيزه الهي ندارد و يا قيام هايي که بدون توجه به شرايط و زمينه هاي لازم انجام مي گيرد و يا حرکت هايي که به عنوان قيام مهدوي شروع مي گردد، مي باشد. نه اينکه هر انقلاب و حرکتي که در مسير اصلاح جامعه است مردود شمرده شود. [3] .

3. يکي ديگر از برداشت هاي غلط در فرهنگ مهدويت، نشان دادن چهره خشونت آميز از امام مهدي عليه السلام است.

بر خلاف تصوّر بعضي افراد که مي انديشند امام مهدي عليه السلام با شمشير عدالت، دريايي از خون به راه مي اندازد و بسياري را از دم تيغ عبور مي دهد؛ امام عصرعليه السلام مظهر رأفت و رحمت پروردگار است و مانند پيامبر بزرگوار اسلام صلي الله عليه وآله ابتدا همگان را با بيان روشن و دلائل آشکار به اسلام و قرآن مي خواند و اکثر مردم دعوت آن حضرت را پاسخ مي دهند و به او مي پيوندند. بنابراين امام عليه السلام تنها با مخالفان سرسخت که آگاهانه از پذيرفتن حق سرباز مي زنند و جز زبان شمشير نمي فهمند با سلاح برخورد مي کند.