براي هر فرهنگ و مجموعه معرفتي ممکن است آفت هايي روي دهد که مانع رشد و بالندگي آن فرهنگ باشد فرهنگ ديني نيز گاهي به آفتهايي گرفتار مي شود که حرکت رو به کمال آن را کُند مي کند و بحث «آسيب شناسي ديني» عهده دار شناختن آن آفت ها و شيوه مقابله با آنهاست.

مناسب است در فصل پاياني درباره آن چه به عنوان آسيب هاي فرهنگ ناب مهدوي مطرح مي شود بحث کنيم تا ضمن آشنايي با آسيب ها به راههاي خنثي سازي و مقابله با آنها بينديشيم.

آسيب هاي فرهنگ مهدويّت، مواردي است که غفلت از آنها موجب سستي اعتقاد مردم و به ويژه جوانان نسبت به اصل وجود امام مهدي عليه السلام و يا ابعاد مختلف شناخت آن بزرگوار است و گاهي نيز سبب گرايش به افراد يا مجموعه هاي منحرف مي گردد. بنابراين آشنايي با اين آسيب ها، منتظرانِ آن امام بزرگ را از کجروي در اعتقاد و عمل حفظ خواهد کرد.

ما در اينجا مهمترين آسيب هاي فرهنگ مهدويت را در عنوان هايي جدا از يکديگر مورد بحث قرار مي دهيم: