در دوران حکومت حضرت مهدي عليه السلام، اسرار علمي فراوان در علوم اسلامي و انساني اشکار مي شود و دانش بشري به گونه اي غير قابل تصور توسعه مي يابد.

امام صادق عليه السلام مي فرمايد:

علم و دانش، بيست و هفت حرف است و همه آنچه پيامبران آورده اند، تنها دو حرف آن است و مردم تا کنون جز با آن دو حرف آشنايي ندارند و هنگامي که قائم ما قيام کند، بيست و پنج حرف ديگر را بيرون آورده و در ميان مردم گسترش دهد و آن دو حرف را نيز به آنها ضميمه ساخته و مجموع بيست و هفت حرف را منتشر خواهد کرد. [1] .

بديهي است که رشد و توسعه علمي در همه زمينه ها براي انسان روي مي دهد و در روايات متعدد اشاراتي آمده که نشان مي دهد فاصله دانش صنعتي در آن زمان، با صنعت کنوني، بسيار زياد خواهد بود. [2] .

همانگونه که صنعت کنوني با قرن هاي پيشين تفاوت چشمگيري دارد.

در اينجا به بعضي از روايات اشاره مي کنيم:

امام صادق عليه السلام درباره چگونگي ارتباطات در حکومت امام مهدي مي فرمايد:

در روزگار قائم عليه السلام مؤمن در مشرق زمين، برادرش را که در مغرب زمين است مي بيند... [3] .

و نيز مي فرمايد:

هنگامي که قائم ما قيام کند، خداوند قدرت شنوايي و بينايي شيعيان ما را افزايش مي دهد به گونه اي که آن حضرت از فاصله يک بريد (چهار فرسنگ) با شيعيان خود سخن مي گويد و آنان سخن او را مي شنوند و او را مي بينند در حالي که حضرت در جايگاه خود قرار دارد. [4] .

و درباره ميزان آگاهي حضرت مهدي عليه السلام از احوال مردم به عنوان رئيس حکومت و مرکز تصميم گيري و فرماندهي، در روايت آمده است که:

اگر کسي در خانه خودش سخني بگويد، بيم آن دارد که مبادا ديوارهاي خانه اش گزارش دهند. [5] .

با توجه به وسايل پيشرفته ارتباطي درک اين روايات آسانتر است ولي روشن نيست که آيا همين وسائل به صورت پيشرفته تر به کار گرفته مي شود يا سيستم ديگري که پيچيدگي بيشتري دارد جايگزين وسائل امروزي خواهد شد.