در حاکميّت امام مهدي عليه السلام که دوران فراگيري همه خوبي ها در همه عرصه هاي زندگي است، امنيّت که از بزرگترين نعمت هاي الهي و از عالي ترين آرزوهاي انسان است، به دست مي آيد.

وقتي مردم از عقيده و مرامي واحد پيروي کنند و در روابط اجتماعي خود به اصول بلند اخلاقي پاي بند باشند و عدالت در تمام مويرگهاي حيات فردي و جمعي بشر جاري گردد، بهانه اي براي ناامني و ترس در هيچ بخشي از زندگي باقي نمي ماند. در جامعه اي که هر کسي به حقوق الهي و انساني خود مي رسد و با تجاوز و حق کُشي - گرچه در طبقه حاکمان و در کمترين مقدار آن باشد - برخورد قانوني مي شود، امنيّت عمومي و اجتماعي شکل مي گيرد.

امام علي عليه السلام فرمود:

به دست ما [و در حکومت ما] روزگار سختي ها سپري مي گردد... و چون قائم ما قيام کند کينه ها از دل ها بيرون رود، حيوانات نيز با هم سازگاري کنند. [در آن روزگار چنان محيط امني ايجاد شود] که زن، با همه زيب و زيور خود، از عراق تا شام برود... و چيزي او را نترساند. [1] .

و البتّه براي ما که در روزگار بي عدالتي ها و آزمندي ها و کينه توزيها بسر مي بريم تصور چنان دورانِ سبزي، بسيار دشوار است ولي چنانکه گفته شد اگر به عوامل آن همه بدي و زشتي بنگريم و بينديشيم که اين عوامل در حاکميّت حکومت حق ريشه کن خواهد شد خواهيم دانست که وعده الهي در تحقق جامعه امن و آرام، حتمي است.

خداوند متعال در قرآن کريم فرموده است:

خدا به کساني از شما که ايمان آورده اند... وعده داده که به يقين در روي زمين، ايشان را خليفه (و جانشين خود) گرداند... و پس از اينکه در ترس و نگراني قرار داشتند، امن و آرامش را به ايشان عطا فرمايد... [2] .

و امام صادق عليه السلام در معني اين آيه فرموده است:

اين آيه درباره (امام) قائم عليه السلام و يارانش نازل شده است. [3] .