قرآن کريم در سه مورد وعده داده است که خداوند متعال دين مقدس اسلام را جهان گير خواهد کرد:

هُوَالَّذي اَرْسَلَ رَسُولُهُ بِالْهُدي وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ... [1] .

او خدائي است که پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن دين را بر همه اديان پيروز گرداند...

و شکي نيست که وعده خداوند انجام شدني و تخلف ناپذير است چنانکه قرآن فرموده است:

...اِنَّ اللَّهَ لايُخْلِفُ الْمِيعادَ. [2] .

ولي روشن است که با وجود همه مجاهدت ها و تلاش هاي بي دريغ پيامبرصلي الله عليه وآله و اولياء خداعليهم السلام تا کنون چنين رويداد مبارکي به وقوع نپيوسته است [3] و همه مسلمانان اميد دارند که اين روزگار فرا رسد و البتّه اين آرزويي حقيقي است که ريشه در بيانات پيشوايان معصوم عليهم السلام دارد.

بنابراين در سايه حاکميّت آن وليّ پروردگار بانگ اشهدان لااله الااللّه که پرچم توحيد است و نواي اشهد ان محمّداً رسول اللّه که علم اسلام است همه جا را فرا خواهد گرفت و اثري از شرک و کفر باقي نخواهد ماند.

امام باقرعليه السلام در توضيح آيه وَقاتِلُوهُمْ حَتَّي لاتَکُونَ فِتْنَةٌ وَيَکُونَ الدّينُ کله اللّه... [4] .

فرمود:

تأويل اين آيه هنوز نيامده است و هرگاه قائم ما قيام کند آنکس که زمان او را در يابد، تأويل اين آيه را خواهد ديد و هر آينه [در آن زمان] دين محمّدصلي الله عليه وآله به هرکجا که شب مي رسد خواهد رسيد (و عالم گير خواهد شد) به گونه اي که بر سطح زمين، اثري از شرک نخواهد ماند همانگونه که خداوند فرموده [وعده نموده] است؟! [5] .

و البتّه اين جهان شمولي اسلام به سبب حقّانيّت و واقعيت «اسلام» است که در روزگار مهدي عليه السلام هر چه بيشتر و بهتر آشکار خواهد شد و همگان را به خود جلب خواهد کرد مگر آنانکه از روي عِناد و سرکشي سر به طغيان بردارند که با شمشير عدل مهدوي که دست انتقام پروردگار است رو به رو خواهند شد.

آخرين نکته در اين بخش آنست که اين وحدت عقيدتي که در پرتو حکومت امام مهدي به دست مي آيد زمينه بسيار مناسبي براي تشکيل جامعه واحد جهاني است و جهان به دنبال همين اتحاد و يگانگيِ در اعتقاد، به يک قانون و نظام توحيدي تن مي دهد و آن را مي پذيرد و سپس در سايه آن، روابط فردي و اجتماعي خود را بر اساس معيارهايي که از يک عقيده و مرام گرفته شده است، تنظيم مي کند و طبق اين بيان، وحدتِ عقيدتي و جمع شدن همه مردم در زير يک پرچم و دينِ واحد، يک ضرورت و نياز جدي است که در حکومت امام مهدي عليه السلام حاصل خواهد شد.