برخورد با مفسدان و تبهکاران جامعه، شيوه هاي گوناگون دارد. در حکومت امام مهدي عليه السلام از سويي با شيوه هاي فرهنگي و تعليم معارف و تحکيم عقائد و ايمان، فاسقان و بزهکاران را به راه صلاح و راستي برمي گردانند و از سوي ديگر با تأمين نيازهاي مشروع و معقول زندگي و اجراي عدالت اجتماعي، راه را بر فساد و تباهي مي بندند ولي آنها که با وجود همه اينها راه تجاوز به حقوق ديگران و زيرپاگذاشتن احکام الهي را مي پيمايند و چارچوب قانون را نمي پذيرند، با اينها به گونه اي شديد برخورد مي شود که سدّ راه تبهکاري آنها گردد و نيز از ادامه روند فساد در جامعه توسط ديگران جلوگيري شود و آن اجراي حدود الهي درباره مفسدان است که حدّ و مرز آن در قوانين کيفري اسلام بيان گرديده است.

در روايت بلندي از پيامبر اکرم عليه السلام که حضرت جوادعليه السلام نقل کرده است، در ضمن بيان خصوصيات امام مهدي عليه السلام آمده است:

او حدود الهي را اقامه (و اجرا) خواهد کرد. [1] .