نهي از منکر که يکي از شاخصه هاي حکومت الهي است تنها به زبان نخواهد بود بلکه در عمل با منکرات و زشتي ها مقابله خواهد شد تا جايي براي فساد و رذائل اخلاقي در جامعه نماند و محيط زندگي از زشتي ها پاک گردد.

در دعاي ندبه که آهنگ فراق و نواي جدايي از يار غايب است مي خوانيم:

أَيْنَ قاطِعُ حَبائلَ الْکِذْبِ وَالْاِفْتِراءِ اَيْنَ طامِسُ آثارَ الزَّيْغِ وَالْأَهْواءِ [1] .

کجاست آنکه ريسمانهاي دروغ و افتراء را ريشه کن خواهد کرد؟ کجاست آنکه آثار گمراهي و هوي و هوس را نابود خواهد ساخت؟